Kunni að fitla við stúf og 18 gamlar ær

Það má með sanni segja, að margir ljótir textar í nauðgunarstíl hafa verið orktir á Íslandi. Óbjóður eins og ,,Allt á floti allstaðar," ,,Kaupakonan hans Gísla í Gröf," og ,,Gústi í Hruna með harmónikkuna," er fortakslaust sóðalegur kveðskapur sem laðar fram kynlífslega valdbeitingartilhneygingu hjá ístöðulausum körlum, að ég nefni nú ekki óþverra eins og ,,Fækkaður fötum og sýndu mér líkamann nakinn."

Má ég þá heldur biðja um vandaða ljóðlist í anda Þórðar sjóara og Gvendar á eyrinni. En eins og menn muna, þá kærði Þórður sjóari sig ekkert um konur en kunni að fitla við stút, eða stúf, og Gvendur sálugi stundað aldrei kvennafar og svall, en átti í kindakofa 18 gamlar ær. Báðir voru þeir Þórður og Gvendur miklir dugnaðarmenn og nýtir þjóðfélagsþegnar, lögðu stund á harða sjósókn, löndun og slægingu á fiski. Þórður var að vísu dálítið drykkfelldur á köflum, en það kom ekki að sök, hann stóð alltaf sína plikt með sóma. 

„Texti Baggalúts snýst ekki um eðlilega hegðun"

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 31.7.2008 kl. 23:28]

Til glöggvunar þá var það Þórður sjóari sem kunni að glingra við stút. Og svo þegar hann hvíldi sig í landi til að drekka út hýruna sína þá heimsótti hann oft kellínguna hans Gvendar sáluga sem drukknaði af Magnúsi sálarháska sem var mikið happafley. Kellíngin hét Munda hans Guðmundarheitins og það var sagt að hún kynni að fitla við stúf konan sú.

Rétt skal bara vera rétt Jóhannes minn.

[Jóhannes Ragnarsson, 1.8.2008 kl. 10:46]

Þakka þér kærlega, Árni, fyrir ítarlegri upplýsingar um heiðurskarlana Þórð sjóara og Guðmund heitinn. Slíkum mönnum ber auðvitað sönn umfjöllun en ekki villandi og jafnvel æruskemmandi skrök.

En Munda hans Guðmundarheitins hefur greinilega verið merkiskona og vert væri að halda minningu hennar á lofti núlifandi fólki til andlegrar uppbyggingar og eftirbreytni.