Þegar vér Íslendingar drápum Norska yfirgangshunda

Það kallast varla tíðindi þó einn og einn Norsari lúti í gras fyrir morðvopni. Sú var tíðin, að okkar sælu forfeður lögðu Norska þorpara með bitjárnum með fjarska góðum árangri og hafa þau vígaferli löngum yljað um hjartarætur þeim parti Norskra dáindismanna sem fluttu til Íslands fyrir stinnum þúsund árum eða svo. En nú bregður svo við, að engu er líkara en upp sé runnin ný gullöld hugprúðra kappa á Norvegs vænum völlum því þar eru menn farnir að vega hverjir aðra af tvíelleftri hetjulund. Þó ber ég þá von í brjóst, að hinir glæstu vígamenn nútímans austan við haf taki ekki uppá þeim fjanda að koma siglandi til Íslands til að setjast þar að eins og Skallagrímur Kveldúlfsson gerði eftir nokkur vel unnin dagsverk.    

Morðalda í Noregi

Athugasemdir

[Níels A. Ársælsson., 25.8.2008 kl. 19:30]

 

“Er eigi það einsýnt að við fylgjum ráði Þorgils frænda þíns, spurði Þormóður.

 

Enda erum við að landslögum réttdræpir hverjum manni hér á landi.

 

Við munum fylgja ráði einskins manns, mælti Þorgeir Hávarsson.

 

Hitt er viturlegt að grípa nú gás meðan gefst; fara utan og leita á öðrum löndum þeirra konunga eða annara sæmilegra höfðingja er þiggja vilja þjónustu af hetjum og skáldum.

 

Er mér orðið helsti leitt að hlýða nöldri búkalla í konungslausu landi” 

[Hafsteinn Viðar Ásgeirsson, 26.8.2008 kl. 16:13]

Það virðist nú meiri straumur austur yfir ...og ekki að undra.