Hornkerling í eigin flokki

Miðað við fréttir innan úr herbúðum Samfylkingarinnar virðist hinn hægrisinnaði formaður flokksins, frú Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, vera búin að mála sig útí horn gagnvart flokksmönnum sínum. Það er engu líkara en hún sé buin að gera upp við sig, að hún vilji fremur Gjeir Haaarde og valhallarliðið en fólkið í flokknum sem hún á að heita formaður fyrir. Þó má vera að frú Ingibjörg eigi enn einhverjar leyfar af baklandi í Samfylkinunni því þar hefur, fram að þessu, mátt finna heilmikið slangur af frjálshyggjupáfagaukum, sem Sjálstæðiflokkurinn gæti verið stoltur af.

Stjórnarsáttmáli heyrir sögunni til

Athugasemdir

[corvus corax, 22.11.2008 kl. 10:36]

Solla svikari á a.m.k. bakland hjá vinkonu sinni sem hún reddaði sendiherrastöðu. Ef einhver annar innan flokksins fylgir henni enn að málum er sá hinn sami veruleikafirrtur aumingi sem ekkert mark er á takandi hvort sem er. Og það er enginn munur á smáfylkingunni og sjálfstæðisflokknum, skrítið að þessir glæpaflokkar skuli ekki bara sameinast til að tryggja sér enn meiri forréttindi í þjóðfélaginu.

[Jóhannes Ragnarsson, 22.11.2008 kl. 10:58]

Heyrðu nú Addi minn. Mér þykir þú fara helst til frjálslega með þegar þú segir að Ögmundur vilji ekki afnema eftirlaunalögin. Ætli nokkur hafi verið harðari og sjálfum sér samkvæmari í að berjast fyrir að eftirlaunaforréttindi ráðherra, þingmanna og æðstu embættismanna ríkisins verði afnumin.

Þá getur það varla verið erfitt fyrir VG að ,,sitja uppi með," Steingrím J. og Ögmund. Þessir tveir einstklingar eru nú einusinni öflugustu stjórmálamenn þjóðarinnar.

En hver, Addi, stefna Samfylkingarinnar þegar ESB talíbanatrúnni sleppir? Það væri fróðlegt að vita.

[Jóhannes Ragnarsson, 22.11.2008 kl. 14:23]

Þakka lesturinn Addi. En ég verð víst að láta mér nægja að láta Ögmun Jónasson sjalfann svara kommentinu þínu:

Stjórnmál

Nýtt efni Eldra efni

23. Desember 2003

Aðstoðarmaður Halldórs Ásgrímssonar leiðréttur

Birtist í Morgunblaðinu 22.12.2003
Í laugardagsútgáfu Morgunblaðsins skrifar Björn Ingi Hrafnsson grein, sem ber titilinn Traust og trúverðugleiki. Höfundur, sem titlar sig "varaþingmaður Framsóknarflokksins og aðstoðarmaður utanríkisráðherra", rís því miður ekki undir þessari dýru fyrirsögn greinar sinnar því hann gerist þar sekur um að fara með staðlausa stafi. Umræðuefni Björns Inga er margumtalað lífeyrisfrumvarp ríkisstjórnarinnar.
Hann segir m.a.: "Nú er rétt að geta þess að þverpólitísk frumvörp eru ekki ýkja algeng á Alþingi Íslendinga. Þaðan af síður þingmannafrumvörp sem orðið hafa til í samtölum formanna allra flokka og allir þingflokkar hafa samþykkt að leggja fram. Slíkt heyrir fremur til udantekninga og þá vitaskuld aðeins að full sátt sé um mál og til standi að afgreiða þau. Einmitt þetta átti við um eftirlaunafrumvarpið og hin mikla samstaða um það endurspeglaðist í hófstilltri umræðu um efni þess við fyrstu umræðu á Alþingi, enda þótt það ætti vissulega eftir að breytast."
Í fyrsta lagi skal það tekið fram að mjög eindregin andstaða kom fram gegn frumvarpinu þegar við fyrstu umræðu á Alþingi. Þetta geta menn kynnt sér í gagnasafni Alþingis. Af hálfu þingmanna VG fór ekkert á milli mála hvaða augum frumvarpið var litið enda hafði aðstandendum þess verið skýrt frá því áður, að andstaða væri fyrir hendi af hálfu VG. Ekkert  fór á milli mála á þeim bænum.
Þá er ósatt að um hafi verið að ræða samkomulagsmál milli þingflokkanna eins og aðstoðarmaður utanríkisráðherra gefur í skyn í framangreindri tilvitnun. Þingflokkarnir höfðu ekki séð umrætt frumvarp þegar því var dengt fram miðvikudaginn 10. desember, daginn áður en fyrsta umræða fór fram um málið. Þingflokkar Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks samþykktu frumvarpið þegar í stað eftir hraðsuðuyfirferð. Þetta er okkur nú sagt vera vinnubrögð sem gildi hjá "stjórntækum" flokkum og er svo að skilja að aðeins þeir stjórnmálaflokkar séu "stjórntækir", sem hafa á að skipa þingliði sem þarf ekki að kynna sér málin áður en það samþykkir þau, ef svo er mælt fyrir um.
Í þriðja lagi vil ég lýsa furðu á því að aðstoðarmaður Halldórs Ásgrímssonar skuli vísa til samræðna formanna stjórnmálaflokkanna án þess að hafa sjálfur verið viðstaddur slíka fundi og því ekki með vitneskju frá fyrstu hendi um hvað þar fór fram, hvaða fyrirvarar kunni að hafa verið settir um efnisþætti og málsmeðferð. Það sem meira er, eftir því sem ég best veit, sat formaður Framsóknarflokksins enga slíka fundi með formönnum stjórnarandstöðuflokkanna.
Þetta er óvandaður og ótrúverðugur málflutningur og ekki sæmandi Birni Inga Hrafnssyni, pólitískum aðstoðarmanni Halldórs Ásgrímssonar, formanns Framsóknarflokksins. Annað hvort er Björn Ingi vísvitandi að fara með rangt mál eða að formaður Framsóknarflokksins segir honum ekki rétt frá.