Dúxasótt er hættuleg veiki

Það er alkunna, að þeir sem þjáðst hafa alla sína skólatíð af krónískri dúxasótt enda ævinlega sem rukkarar eða gengilbeinur á hamborgarasjoppum að undanskildum þeim dúxum sem verða utangátta á allan hátt og komast aldrei inná kortið. Ég þekki einn sérdeilis frambærilegan menntaskóladúxara sem gerðist sérfræðingur í að bora í nefið á sér og segja um leið, ,,helvítis bölvuð slepja er þetta." Þetta dúxmenni tók uppá á þeim hvimleiða sið, þegar hann var kominn á miðjan aldur, að drekka brennivín af þeim sanna eldmóði sem dúxum einum er gefinn. Samhliða vínmenningarátaki þessa manns fór hann að eltast við aðra karlmenn með hvílubrögð í huga. Loks var karlganginn tekinn úr umferð og lokaður inni á geðveikrahæli.

„Reyni að gera mitt besta“