Þeim verður aldrei fyrirgefið

Mér kemur þessi Hreiðar Már fyrir sjónir eins og ölvað viðrini sem dottið hefur niðrum gatið á gamaldags útikamri og er nýskriðið uppúr hroðanum og heldur því blákalt fram að hann sé hvorki óhreinn eða blautur. Slíkur málflutningur er að sjálfsögðu vorki fugl né fiskur og svo fáránlegur að það er ekki einusinni hægt að hlægja að honum. Hreiðari Má og örðum ódámum af hans banka- og viðskiptakalíberi verður aldrei fyrirgefið þó svo að þeir lægju á hnjánum úti á götu heilan vetur fyrir hunda og manna fótum. Það eina sem þetta voðalega fólk, sem sneri þjóð sína niður á svellbunka græðginar, getur gert úr því sem komið er, er að afsala sér öllum sínum eignum til þjóðarinnar, hverri einustu krónu, hvort heldur þær eru geymdar undir koddanum, Tortólu, Tvítólu eða hjá rússnesku mafíunni. Að svo búnu eiga dólgarnir að hafa vit á að láta sig hverfa til ævilangra ólaunaðra líknarstarfa í Afríku eða á Indlandi eftir að hafa afpánað sína fangelsislegu refsingu. 

Annarra að biðjast afsökunar

Athugasemdir

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 19.8.2009 kl. 21:52]

 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 24.8.2009 kl. 11:41]

Æ já ég ætla allavega ekki að fyrirgefa þeim,  ætla ekki einu sinni að láta þá hafa áhrif á mitt líf meira en ég þarf.  Þeir eru að mínu mati ekki hæfir í mannlegu samfélagi.