Hvað hefur svavarsvæðingin kostað VG

Það er akkúrat það já. Flaggskip svavarsvæðingarinnar í VG, Svandís Svavarsdóttir, er á því að mútugreiðslur Landsvirkunnar til hottinteglana í hreppsnefnd Skeiða- og Gnúpverjahreppi. Ekki kemur þó fram, samkvæmt mbl.is, hvaða spurningar það eru sem koma upp í kollinn á frú Swandeesi varðandi þetta skítamál utan einhverjar vangaveltur um ,,miðlægan" sjóð sem hreppsnefndir gætu sótt í vegna skipulagsmála.

Hinsvegar væri fróðlegt að vita hvað Svandís og hennar ættingjar og venslamenn hafa önglað saman mörgum krónum úr sjóðum Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs síðan svavarsvæðingin hófst í VG. Ennfremur væri uppbyggandi fyrir almenna félaga í VG að fá vel útlistaða skýrslu um hvað það hefur kostað VG að hafa dekurdýrahjörð Steigríms J. og flokkselítunnar á fóðrum síðasliðin 10 ár. 

Það er víst víðar spilling en i Hákoti, eins og kerlingin sagði þegar karlinn hennar kom heim með aurana sem hann fékk fyrir að halda kjafti um kvótasvindl sægreifans í þorpinu.

Mál sem vekur upp spurningar

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 4.9.2009 kl. 09:08]

"Guð blessi Ísland"

Það var fjórmennigaklíkan í VG (Liljurnar, Ömmi og Ásmundur) sem björgðu því sem bjargað varð. Þökk sé þeim. 

 ps

Ertu ættaður af Nesinu?

[Jóhannes Ragnarsson, 4.9.2009 kl. 09:14]

Ójá, ég er ættaður af Nesinu, eiginlega Snæfellingur í húð of hár.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 4.9.2009 kl. 18:35]

Læt fylgja sögu sem ég á í fórum mínum af nágranna mínum fyrrverandi Birni á Löngumýri svona til skemmtunar en hann gat verið spaugsamur:

Þegar til stóð að virkja Blöndu var ákveðið að halda sveitarfund í Svínavatnshreppi til að upplýsa íbúana um efnisatriði málsins.

Málið var mjög flókið lögfræðilega séð og var talið ráðlegt að hafa löglærðan mann við á fundinum til að leiða menn um frumskóga lögfræðinnar. Menn voru ekki á eitt sáttir um hver ætti að borga lögfræðingnum fyrir að sitja fundinn, Landsvirkjun eða sveitarsjóður.

Landsvirkjun bauðst til að fá Jón Steinar Gunnlaugsson hæstaréttarlögmann til að mæta á fundinn og bauðst til að bera kostnaðinn.

Þá komu vomur á suma bændur og veltu þeir fyrir sér hvort lögmaður við slíkar aðstæður gæti verið hlutlaus.

Þá sagði Björn " Sá á hund sem elur ".