Nekt Gwöðrýðar, viðhengið og hin spillta meirihlutaþvæla

Mikið var það þarft og gott verk hjá Hjálmari Hjálmarssyni að setja fótinn fyrir bæjarstjóraóra valdasjúklingsins, Gvöðrýðar Arnardóttur í Kópavogi, og sýna fólki í leiðinni hvernig sumar persónur bila hérumbil á sönsum við að taka þátt í stjórnmálum.

Það er heldur ekki laust við að valdabröltarinn Gwöðríður sé orðin að almennu aðhlátursefni útum allt land, eftir að Hjálmar dró tjaldið frá sviðinu þar sem samfylkingargriðkan steig sinn ámátlega valdasýkisdans.

Og ekki er þetta hörmungarmál minna kómískt fyrir þátt gvöðrýðarviðhengisins Ólafs hins Góða, sem gerður er út af Steingrími J. Sigfússyni. En Steingrímur skaut þessu furðulega eintaki eins og geimveru inní VG í Kópavogi og heimtaði fyrsta sæti á bæjarstjórnarlista VG fyrir gripinn; það eitt og sér var stórbrotin skemmtun.

Og auðvitað er meir en nauðsynlegt að allt meirhlutakjaftæði í sveitarstjórnum verði afnumið. En þetta meirihlutaræði er bein ávísun á spillingu og enn meiri spillingu, undirferli, ævintýramennsku. Í raun og veru er myndun meirihluta lítið annað en valdarán, þar sem lýðræði er fótum troðið og fámenn klíka tekur sér spillingarvald sem enginn vill í raun og veru sjá.

Guðríður yrði bæjarstjóri

Fékk löngutöng á bólakaf

Það er ljóti vandræðamaðurinn þessi Karl Lagerfeld að njóta þess ekki í botn að láta hina og þessa klípa í rassinn á sér. Hitt er svo aftur annað mál, hvað það er sem hrjáir fólk sem hefur nautn af að klípa hrumt gamalmenni í afturendann. Það held ég sé ljóta skítapakkið.

Þá er áreiðanlega fróðlegt að fylgjast með þegar sá gamli staulast í baðklefa í almenningssundlaug. Þá er áreiðanlega klipið allt hvað af tekur þar til rassakinnar öldungsins og bláendi hans standa því sem næst í ljósum logum. Reyndar heyrði ég um daginn að hrjóstrugur karlfauskur hefði rekið löngutöng á bólakaf í ljótasta afkima Lagerfelds og hefði Lagerfeldur þá tekist á loft eins og himbrimi af heiðartjörn. Það var víst undurfögur sjón að sjá.

En það klípur enginn frú Ingveldi í rassinn nema einsusinni ef hún er í vondu skapi. Þannig barði hún Pálma forstjóra til óbóta eftir að hann hafði farið með aðra lúkuna gáleysislega um botninn á henni. Og í annað skipti gekk hún frá þrælmassaðri og bólginni trukkalessu sem hafði reynt sama leik og Pálmi forstjóri.

Af þessu má draga þann lærdóm, að Karli Lagerfeldi væri nær ráða sér rotara en tvífara í baráttu sinni við rassaklíparana. 

 

Líkar ekki að vera klipinn í rassinn

Á að leyfa honum að sprengja Dómkirkjuna og Seðlabankann í rúst?

Það er þokkaleg frammistaða hjá lögreglunni, að láta sprengjuóðan mannfjanda ganga lausan eins og ekkert sé. Og hver veit nema maður þessi sé auk sprengiáráttu sinnar bæði brennuvargur og skytta?

Miðað við að sprengjumaðurinn gengur enn laus, má ætla að lögreglan sé ekki stafi sínu vaxin, og þá ekki lögreglumálaráðherrann. En ekki verður búið að handsama manninn og upplýsa málið innan sólarhrings héðan í frá, verður innanríkisráðherra að segja tafarlaust af sér embætti.

Það er auðvitað glórulaust hjá yfirvöldum að láta þetta mál lufsast svona í algjörri óvissu. Eru þessir karlar að bíða eftir að vargurinn láti til sína taka aftur og sprengi máske Seðlabankann eða Dómkirkjunna rúst? Dæmi nú hver fyrir sig. 

Sprengjumaður gengur enn laus