Gleðiefni fyrir kjósendur í Reykjavík

Það er stórmerkilegt, að langbesti borgarfulltrúi VG frá upphafi, Þorleifur Gunnlaugsson, skuli hafi verið hrakinn úr flokknum fyrir engar sakir aðrar en þær að hafa starfað nákvæmlega í þeim anda sem ætlast var til af kjörnum fulltrúum hans þegar flokkurinn var stofnaður.

En það hefur margt breyst síðan "Vinstrihreyfingin grænt framboð" var sett á laggirnar. Ekki liðu mörg misseri þar til þessi efnilegi flokkur var með húð og hári kominn í klærnar á þeim er síst skyldi, þ.e. valdasjúkum tækifærissinnum sem munaði ekki um að selja flokkinn andstæðingum hans á spottprís fyrir nokkra ráðherrastóla. Sú sorgarsaga er flestum kunn og þarf því varla að rekja hana frekar.

Það ætti að vera kjósendum í Reykjavík gleðiefni, að Þorleifur skuli gefa kost á sér í borgarstjórnarkosningunum í vor, því framboði hans er skýrt mótvægi gegn þeirri hægri sinnuðu og tiltölulega einlitu hjörð spjátrunga í gáfumannaleik sem hinir flokkarnir bjóða uppá.

Þorleifur mun leiða Dögun í borginni

Haltur leiðir blindan - útí Kópavogslæk

Ekki veitir víst af að einhver leiði lista sjálfstæðismanna í Kópavogi, því sá listi riðar mjög til falls í því ógurlega gjörningaveðri sem Gunnar I. Birgisson háyfirborgarstjóri Kópavogs hefur magnað upp þar um slóðir. En að láta Manna litla cocopuffsdreng leiða listann atarna minnir um allt á þegar haltur leiðir blindan. Og sennilega mun endirinn verða sá, að halti leiðarinn mun skjögra með þann blinda niður að Kópavogslæk þar sem öll hersingin fer sér að voða í læknum; í kjölfarið mun háyfirborgarstjórninn hlægja kuldalega og svo hátt að heyrist uppá Akranes og suðrá Rosmhvalanes.

Já, það er fremur óskemmtilegt fyrir veslings sjálfstæðismennina í Kópavogi að þurfa að neyðast til að bjóða fram jafn dvergvaxin framboðslista. En þeir geta, sem betur fer, kosið Óla Góða, sem leiðir lista VG, en Óli Góði er sem kunnugt er ágætastur hægrimaður í Kópavogi og þó víðar æri leitað. Það er því semsagt ekki fokið í öll skjól fyrir sjálfstæðismenn í þessu guðsvolaða bæjarfélagi, þrátt fyrir að listi þeirra sé í pervisalegra lagi og öldungis ómögulegt fyrir sómakæra íhaldsgelti að kjósa hann.

Ármann leiðir listann

Þá myndi nú blotna botninn á okkar manni

Henni er misskift gæfunni á gleðinni í þessu lífi. Það má nú segja. Á meðan vont fólk veltir innanríkisráðherra vorum uppúr lekaforarvilpunni spókar Illugi menntimálaráðherra sig útí Rússíá með hómótrefil um hálsinn og heldur sig hipp og kúl, karl í krapinu, villidýr í skóginum.

En ósköp er ég hræddur um að myndi samt fara um ráðherragarminn með hómóduluna um hálsinn ef hann mætti herra Pútín á förnum vegi þar austurfrá. Þá held ég blotnaði nú botninn á okkar manni og hann líða útaf eins steindauð marglitta. Úff ...

Með regnbogatrefil í Sotsjí

Vofumorið í Samfylkingunni kýs sér dauðyfli á framboðslista

Þá er Samfylkingi búin að kjósa sér dauðyfli í fjögur efstu sætin hjá sér í Reykjavík. Og þar svífur sannarlega doðinn og drunginn í miðaldastíl yfir uppþornuðum jafningsmannatjörnunum.

Aungvan þarf að undra, að vofumorið í Samfylkingunni hafi kosið kommörsíal poppálkuna Day Bee Ekkerts í fyrsta sæti og einhverja dauðans eyðimörk í það annað. En í þriðja sæti kaus það afgamlan fyrirtaks gáfumannaspjátrung með skipulagsóra. Þetta halda draugarnir í Samfylkingunni að sé ,,sigurstranglegur listi", gangi semsagt í augun á sauðheimskum kjósendum, sem muni kjósa þetta unnvörpum þegar þeir staulast dauðvankaðir og með óbragð í munni uppað kjörborðinu í vor. Svona er nú sjálfsvirðingin þar á bæ.

Raunar skil ég ekki hvers vegna í fjáranum Samfylingin skuli hafa fyrir því að bjóða fram lista til sveitarstjórnakosninga í vor. Flokkur þessi er nefnilega að dauða kominn og meira að segja búið að taka gröfina, og mér er sagt að einhver djöflamergur frá Vantrú sé þessa dagana að klóra saman líkræðu, sem hann kvað eiga að öskra yfir hræinu,  þegar það verður urðað á stað þar sem lítil óþrif stafa af því.

Óskiljanlegast af öllu er samt, að Samfylkingin, VG, Pírataprumpið, Framtíð Gvendar Steingríms og Framsók sameinast ekki í undirdeild í Sjálfstæðisflokknum og bjóða fram með honum. Enginn vafi leikur á, að þá munu margir fá á tilfinninguna að þá væru þeir loksins komir heim.

Dagur efstur í Reykjavík

Vatnaskil í lista- og menningu: Hægrimaður hafinn til vegs og virðingar

Okkar vinur og samlandi, Brynjar Vondalykt, mun hafa stórt hlutverk með höndum á Vetrarhátíð Gnarrsins og Júlíusar Vífils. Brynjar á nefnilega að leika glaðsinna gangster í gerfi varúlfs með annarlegar hvatir. Valið á Brynjari Vondulykt til þessa verkefnis er sérdeilis ekki útí bláinn, því í daglegu lífi er þessi samlandi okkar kunnur fyrir einkennilegan rembing og tilraunir í þá átt að snúa hinu og þessu á hvolf og draga taum óberma, sem meira mega sín í krafti slóttugheita og ófyrirleitni.

Í dag sagði frú Ingveldur, að loksins væru menn farnir að átta sig á hæfileikum og stefnufestu Brynjars Vondulyktar og það væri Gnarrinu og Júlíusi Vífli (hvað svo sem Össur Sckarp kallaði hann) til mikils sóma að hafa ratað á að upphefja góðan og gegnan hægrimann til upphefðar á lista- og menningarsviðinu, í stað þess að hampa í sífellu, endalaust og eilíflega, einhverjum drykkfelldum og dópgjörnum vinstridrulluhaugum með kynsjúkdóma og kolbrunnar tönnur.

Miðborgin lýst upp í kvöld

Við þessu mátti alltaf búast

Ekki var svosem við öðru að búast en að Truggi Fokk færi á stúfana og gerði frú Ingveldi og Kolbeini Kolbeinssyni heimsókn um miðja nótt eftir að þau afhrópuðu hann með spörkum og háreysti af heimili sínum um síðustu helgi. Og fyrst útidyrahurðin var ólæst, tók Truggi það sem óbrigðult merki um að hann væri velkominn í heimsókn. En það var nú öðru nær. Þegar þau hjónin brugðu blundi við að einhver handlaginn persóna væri sest á rúmsokk þeirra brugðust þau ókvæða við og hjóluðu eins og Andskotinn í hinn framandi gest, lúskruðu á honum, misþyrmdu honum, svívirtu hann með orðum og athöfnum.

En þar eð Truggi Fokk var í undarlega jákvæðu annarlegu ástandi, lét hann barsmíðarnar og ókvæðisorðin ekkert á sig fá og mæltist til, á milli atlaganna að honum, að hann fengi að kúra á milli þeirra frú Ingveldar og Kolbeins í hjónarúminu og gera þeim báðum glatt í geði. Ekki bætti þessi málaleitan geð húsráðenda meir en svo, að þau hertu á fautaskapnum við hinn óvelkomna gest. Að lokum létu þau lögregluna hirða Trugga Fokk, en tjáðu honum áður að þau myndu kæra hann fyrir húsbrot, tilraun til nauðgunar og hermdarverk og fá hann dæmdan í líftíðarfangelsi eða réttargæsluvist.

Það er af Trugga að segja, að nú fyrir fáum mínútum var honum sleppt úr varðhaldinu og sást síðast til hans hvar hann laumaðist eins og minkur niður Hverfisgötuna.

Ókunnugur maður við rúmstokkinn

Þutu eins og vígahnettir útum dyrnar

Hæstiréttu ræður hvað hann gerir við kallángann hann Lárus Welding. Ég skifti mér ekki af því.
 
Hinsvegar útskrifaði frú Ingveldur sæmdarhjónin Trugga Fokk og Vindey Hross fyrir fullt og allt úr þeim hópi fólks sem fá að sækja hin rómuðu samkvæmi hennar og Kolbeins Kolbeinssonar.

Truggi Fokk og Vindey Hross voru semsé í samkvæmi frú Ingveldar um síðustu helgi og unnu sér þar til þeirra verðlauna að vera sparkað þaðan eins og hundum í orðsins fyllstu merkingu. Frú Ingveldur hafði nefnilega sannfrétt, að gengi umræddra sæmdarhjóna hefði hríðfallið uppá síðkastið meðal ágætustu borgara landsins og væru þau hvarvetna burtræk þar sem ríka og fína fólkið væri fyrir. Í ofanálag höguðu Truggi og Vindey sér eins og bölvaðar skepnur í samkvæmi frú Ingveldar. Því miður voru tiltektir hjónanna með þeim hætti, að útilokað er að hafa slíkt eftir á prenti. Hitt er víst, að bæði voru buxnalaus þegar þau þutu eins og vígahenttir útum dyr frú Ingveldar.

Hvað við tekur hjá Trugga Fokk og Vindey er ómögulegt að segja, nema hvað borgaraleg upphefð er þeim að fullu horfin. Og satt best að segja stendur þeim nú harla fátt til boða utan þær leiðir sem liggja til fullkominnar glötunnar.

Krefst þyngri refsingar yfir Lárusi

Það er freistandi fyrir Illuga að fara núllleiðina til kjarabóta fyrir framhaldsskólakennara

Nei, nú held ég hann Illugi okkar hérna sé endanlega að trompast. Og ætlar að hækka laun framhaldsskólakennara með kééérfísbreytingu og styttingu náms! Hvað ætli laun framhaldsskólakennara gætu hækkað ef Illugi myndi hreinlega afnema framhaldsskólastigið og stytta það þar með niður í núll? Ég tel einsýnt, að Illugi ætli einmitt að fara núllleiðina og gera þá umrædda framhaldsskólakennara í leiðinni að afkastamiklum fjáraflamönnum, hreinustu dírektörum og gróssérum sem myndu baða sig uppúr péééníngaseðlum og gulldufti fyrir ekki neitt. Svoleiðis eiga menn að vera og starfa, þannig verða þeir alvörumenn, mannkynsfrelsarar, umboðsmenn Drottins Allsherjar á aldigarðinum Eden. Það hlýtur því að vera freistandi fyrir Illuga að fara umrædda núllleið og uppskera hvarvetna lof og prís fyrir vikið.

Í þjóðmálaþætti ónefndrar útvarpsstöðvar í morgun, lét frú Ingveldur þau orð falla, að framhaldsskólakennarar ættu að hundskast til að skammast sín og réttast væri að lækka laun þeirra um helming með snöggu lagaboði. Ennfremur gat frú Ingveldur þess, að hún hefði leigt framhaldsskólakennara herbergi fyrir nokkrum árum og hefði það ævintýri endað með skelfingu. Þessi djöfullegi mannfjandi (óbreytt orð frú Ingveldar) hefði verið óbetranlegur sóði, eituræta, tóbaksþræll og kommúnisti og sennilega hefði hann, eftir hóstanum að dæma, verið með smitandi berkla, hjarðsveinasjúkdóm, flatrara og kattarfár. - Það var densilegur andskoti að hafa þetta kvikindi inná sér í heila þrjá mánuði, en þá henti ég honum út eftir að hafa staðið hann að því að vera að fikta við hann Kolbein minn. Já, þetta helvíti var illmenni og fantur sem barði nemendur sína. Og draslið sem hann var með í herberginu hjá sér fór ég með útá lóð og kveikti í því og hellti mörgum lítrum af steinolíu útá.

Skapi svigrúm til launahækkana

Nú er lag piltar

Já, drengir mínir, nú er sko lag að nota þessar orrustuþotur okkur til hagsbóta. Við fáum þær einfaldlega lánaðar og hertökum Færeyjar, Shetlandseyjar, Orkneyjar, og helst Skotland í einum bita. Okkur veitir nefnilega ekki af meira athafnarými fyrir okkar stórhuga fólk. Með því að gjörnýta og skítnýta umræddar eyjar gætum við lækkað skatta hjá okkur svo um munar og haft það öll eins og algerir kóngar. Það hefir nefnilega lengið legið fyrir að okkur hefur vantað þræla til geta haldið uppi almennilegum lífskjörum hjá okkur sjálfum hér á Íslandi. Og ef andskotans Esbið fer eitthvað að steyta görn framan í okkur, þá hótum við þeim dauða og djöfli og tökum þann skítaútnára ef þeir láta ekki segjast við einarðar hótanir.

Nú er lag, Bjarni Ben og Sigmundur Davíð, að láta höndur standa fram úr ermum. Þá getið þið kanske staðið við kosningaloforðin. Suðrá völl í einu snarhasti, piltar mínir, og takið andskotans orrustuspæturnar og gjörið strandhögg. Gjörið nú einusinni eitthvað rétt og þol ei órétt!

18 orrustuþotur á Keflavíkurvelli