Einkennilegt framlag tveggja umboðslausra kvenna til stéttabaráttu verkafólks á Íslandi

Stórmerkileg endemi þessar Agníeska og Ólöf Helga, sem þessa dagana halda verkalýðsfélaginu Eflingu í gíslingu af einhverjum sérkennilega annarlegum hvötum, sem venjulegt fólk fær engan veginn skilið. Hingað til hef ég talið að bráðabirgðastjórnir, sem sitja frá því ný stjórn er kjörin þar til hún tekur formlega við, eins og þessi sem nú situr í verkalýðsfélaginu Eflingu, hafi harðla lítið umboð, allrasíst siðferðislegt, til að efna til skuldbindinga, hvort heldur fjárhagslegrar eða stefnumótandi, eins og að ráða lögmenn til að leita uppi höggstað á fyrrum formanni Eflingar, sem einnig er nýkjörinn formaður félagsins, og fyrrverandi framkvæmdastjóra þess. Bráðabirgðastjórnir, á borð við þá sem nú situr á Eflingarskrifstofunni, eiga aðeins að afgreiða hefðbundin verkefni frá degi til dags, en ekki að stunda fáránlegar hefndaraðgerðir gegn nýkjörnum formanni.

Annars er það sérstakt rannsóknarefni að koma að því hvað rekur Agníesku og Ólöfu Helgu til hinna fáránlegu eineltistilburða, heimskupara og fólskuverka gegn Sólveigu Önnu, Viðari Þorsteinssyni. Þetta einkennilega framlag þeirra til verkalýðsbaráttu verkafólks á Íslandi er þess eðlis að ekki er einleikið; þessum vesalings konum er greinilega ekki sjálfrátt. Það væri fróðlegt að vita, ekki síst fyrir verkafólkið í Eflingu, að komast að því hvaða öfl það eru sem standa að baki Agníesku og Ólafar Helgu og hvetja þær til að haga sér eins og fífl þessa síðustu daga þeirra hjá verkalýðsfélaginu. Og þar er Agníeska samþykkti sjálf í stjórn Eflingar að fela Viðari að sjá um að setja upp nýja heimasíðu Eflingar eru þessar athafnir hennar vægast sagt kostulegar, ef ekki hreint og beint hlægilegar. Í verkalýðshreyfingunni er ný dagsbrún í nánd, sem SALEK-hjörð hins kerfislæga auðvalds getur ekki með nokkru móti spornað gegn, jafnvel þókt hún etji einfeldningum á foraðið og láti þá kaupa lögmenn út á reikning verkafólks til leita uppi syndir á Sólveigu Önnu og Viðar Þorsteinsson. 

En dagar ,,valda" í hlýjum skrifstofuherbergjum verkalýðshreyfingarinnar eru að kveldi komnir hjá fleirum en ógæfukonunum Agníesku og Ólöfu Helgu. Mjög ku og sígin til við að sól Drífu Snædal og og aðstoðarjúnku hennar, Höllu Gunnarsdóttur; þeim verður skilað til Katrínar Jakobsdóttur strax eftir næsta þing ASÍ. Þá er víst allt komið í skrúfuna hjá kérlíngunni Halldóru Sakleksdóttur á Selfossi og kerfisliði Starfsgreinasambandsins, því það samband er við að falla í hendur verkalýðs- og baráttusinnaðs fólks, sem mun ekki víla fyrir sér að sópa flugumönnum uppskafninganna í Samfylkingunni og öðru slíku óþarfadóti beint í ruslatunna eða hreinlega rakleitt í eldsofninn þar sem það mun fuðra upp ásamt öðrum óréttlátum illræðismönnum og loddurum.  

Fær lögfræðing til að skoða viðskipti Viðars

Heilagur Birgir og náðarverk hans

Mikið þó djöfull er hann góður hann Birgir okkar hérna klausturmunkur, sem sveik sinn herra, Sigmund erkiábóta af Klaustri, og gekk Engeyingum og auðvaldsfólum á vald. Samt er Birgir helgur maður, og svo mikill dýrlingur að skyggnir menn, sem sjá árur og soleiðis, fullyrða að yfir hausamótunum á Birgi tróni þrefaldur geislabaugur. 

Það var víst fremur óhrjálega sorgleg sjón að sjá Birgi helga hlakka illan örn yfir höfuðsvörðum merarinnar Miðjungaflokksins. En nú er hinn helgi fyrrum merardrengur Miðfótunga að Klaustri austur í Úkraínu að fremja góðverk. Og samkvæmt orðum frelsarans, þá ber Birgir sér á brjóst fyrir að vera ekki eins og aðrir menn, þjófur, hórkarl eða illvirki, og auglýsir góðverk sín hástöfum með myndbirtingum og frásögnum af góðmennsku sinni alkunnri. Eða hvernig varð það nú aftur? - hélt frelsarinn ef til vill einhverju allt öðru fram í guðspjöllunum um meðferð góðverka?

Svo er það annað: Man einhver eftir því að Birgir helgi, fyrrum klausturmeramunkur og núverandi kirkjuhaldari og Mammons sonur, hafi stundað náðarverk sín meðal stríðshrjáðra á Sýrlandi, eða meðal Íraka, eða Kúrda, eða Líbýumanna? Eru ekki til myndir af þeim helga manni við kraftaverka- og líknarstörf í Jemen og í Palestínu? Eða er honum, þegar öllu er á botninn hvolft, geðþekkara að blessa NATO vopn í Úkraínu en að fordæma glæpaverk NATO-USA samsuðunnar vítt og breitt um heiminn? Er máske dýrð, helgi og geislabaugastand karlsins eingöngu skinhelgi, fals, lýgi?  

Birgir aðstoðar fólk í neyð í Úkraínu

Þeir hafa nagað og nagað og nú er komið haust

Jæja, þá er ráðsmaður gömlu géðveiku Framsóknarmaddömunnar í Framsóknarfjósinu kominn með óþolandi njálg í óæðri endann á sér. Þetta ku vera ofurnjálgar á stærð við ánumaðka og fjörugir í samræmi við það. Svo er að sjá að ráðsmaðurinn fóðri njálgana sína á ófullnægðri virkjunaráráttu, sem vekur honum ómtímabæran losta, auk venjubundinna framsóknaróheilinda, sem ætíð hafa virkað vel á ókindur og sníkjudýr í framsóknarrössum. 

Nú gjörir ráðmaðurinn sig í framan, eins og hann sé einhver strangheiðarlegur dánumaður, sem hann er auðvitað ekki, og þykist vera ræða einhverja andskotans hluti eins og þeir eru. Gömlu Framsónarmaddömunni líkar vel við svona óráðshjal af vörum ráðsmanns síns og klípur hann gjarnan í rassakinnina í viðurkenningarskyni fyrir froðusnakkið. Rétt að taka frama ð ráðsmaðurinn er með aðeins eina rassakinna, kálfarnir í Fjósinu bitu hinn þjóhnappinn af karli svo að Maddaman varð að kaupa á hann gervirassakinn, henni þókti sinn maður óþarflega ánalegur á velli þegar hann var orðinn einrassa.

En nú hafa hinir gerðarlegu njálgar talað til ráðsmannsins á framsóknarheimilinu og boðið honum að tala tungum um virkjanir, stóriðju, gróða og brýna nauðsyn eins og tunglsjúkur rakki uppi á hól. Og ráðmaðurinn bíður ekki boðanna, svo innilega nýfrelsaður til augnanna, hefur upp raust sína og boðar fagnaðarerindi njálganna í sínum eigin rassi, og dýrin í VG ropa af velþóknun svo að ráðsmaðurinn gefur þeim aftur í glasið, og græðgisstóðið, hrunþjófarnir og panamaprinsarnir og prinsessurnar kumra af ánægju. Gamla geðóða Framsóknarmaddaman í flatsænginni í Framsóknarhlöðunni fær sér hins vegar moðvolgan gúlsop áquevítis til að fagna frelsunarboðskap ráðmannsins og raular sálminn góða fyrir munn ráðsmannsins: ,,Eitt er eg alveg viss um, sem aunginn maður sér, að það eru njálgar að naga neðri endann á mér. Og þeir hafa nagað og nagað og nú er komið haust, en eg hefi klórað og klórað, en kannski einum of laust".  

Segir umræður um virkjanir vera „tabú“

Brígslyrði, fjandskapur og stórlygar urðu þeim að falli

Þá er tímabært að Agníeska, Ólöf Helga og Halldóra á Selfossi pakki saman og pilli sig úr húsum verkalýðshreyfingarinnar - já, og jómfrú Snædal og frú Halla í ASÍ líka. Þessar dömur eru ekki húsum hæfar, allrasíst í húsum siðaðra manna. Þegar virt endurskoðunarfyrirtæki hefir gefið út heilbrigðisvottorð á gjörðir og umsvif Vidda og Andrasig á Eflingarkontórnum er ekki seinna vænna en að halda aðalfund Eflingar, kjósa á þing Starfsgreinasambandsins, taka það yfir og ASÍ í kjölfarið. Sólveig Anna, Ragnar í VR, Skaga-Villi og Aðalsteinn á Húsavík er komin með tögl og hagldir verklýðshreyfingarinnar í sínar höndur og ekki eftir neinu að bíða.

Hvað um Agníeski, LöfuFelgu og Halldóru verður má Sathan sjálfur vita. Það má búast við að þær verði dæmdar til þyngstu refsingar fyrir brigslyrði, fjandskap og stórlygar í garð Vidda, Sollu og Andrasig, sem sumir kalla The Blokkerboy. Já, það fjölgar innan tíðar á Hólmsheiðinni og Hrauninu, því Halldóra fer auðsjáanlega á Hraunið því það er í hennar heimasveit. Þetta eru bévaðar óvættir þessar kérlíngar. 

Ef áður talinn fénaður verður ekki á brott af kontórum verkalýðshreyfingarinnar strax í fyrramálai, er ekki um annað að ræða hjá Sólveigu Önnu og hennar fólk en að draga Agníesku, jómfrú Snædal og allt það kvenfólk út af skrifstofunum, því kontórar verkalýðsins eru ekki greni fyrir slóttugar tófur og tófuyrðlinga. Nei, aldeilis ekki. Og ekki vill betur til, þá dregur Sólveig Anna mannorðsmorðingjana og brígslarana út á hárinu; annað eins hefir nú gerst í sveitinni þegar kýrnar eru dregnar á vorin út af básunum á halanum og þeim hleypt út í buskann. Sjáið þér ekki Sólveigu Eflingarformann þeysa með vandamálið jómfrú Snædal á halanum út úr Verkalýðshöllinni og skilja hana eftir í hnipri, hágrénjandi, í holu í malbikinu við Gwörúnargötu? Þá verður mikið um dýrðir, skal eg segja yður.

Segir dylgjur Agnieszku tilhæfulausar

Tvær æstar kérlíngar í hár saman fyrir augliti þjóðarinnar

Merkilegt hver fjölmiðlar eru gjarnir á að flytja fréttir af því þegar fólk gjörir sér til mikillar minnkunar. Sumir þeirra virðast sérhæfa sig í að draga dár að heimskum þingmönnum undir rós og leitast við að gjöra hlut þeirra sem hlálegastan í augum þjóðarinnar. Í morgun virðast þær nöfnur, Thorgerdur Katrín og Katrín Djakkó, heldur en ekki opinberað fátæklegt gáfnafar sitt með því að fara í hár saman út af stríðsæsingum og hernaðaraðdáun afdankaðra Vesturlandaskúnka. Önnur Katrínin vildi ,,uppfæra" stríðsfélagið" NATÓ, eins og um tölvuleik væri að ræða, en hin Katrínan svaraði úr og í eins og hennar er vandi, enda er hún svo hugsjónalaus og skoðanadauf að leitun er á öðru eins. Þegar þær höfðu öskrað hvor á aðru úr ræðustóli Alþingis um stund, skjögruðu þær eins og vindblásin hænsn, hvor á sína skrifstofuna, og fengu sér reyk meðan þær uppfærðu og störtuðu næsta tölvuleik í embættistölvum sínum.

Hvað það er sem kemur fólki til að haga sér svona eins og hver önnur fífl er ekki gott að ráða í. Sumir eru að vísu svo lausir við vit, að þeim stendur á sama þókt þjóðin öll stari á þá fyrirlitningaraugum. En þegar þjóðkjörið fólk, í þessu tilfelli tvær vafasamar kvensniptir, taka til við að efna til stríðsæsinga hjá vopnlausri þjóð þykir oss sem skörin sé heldur um of farin að færast upp í bekkinn. Þær eru sem sé sammála um, að besta leiðin til að tryggja heimsfriðinn sé að senda stríðshaukunum í Kænugarði vopn til að stríða á móti Rússum. Þetta hljómar álíka vitrænt og ætla sér að láta renna af drykkjurúti með því að færa honum meira brennivín.

Meira gaman hefði verið að ef þær nöfnur hefðu látið höndur skipta fyrir framan ræðustól þingsins og slegist eins og hamslausir villukettir. Þá hefði Thorgerðdur Katthrin getað beitt hinu fræga hægrisjö glímubragði á Kattarhrinu Djakkó og slengt henni utan í ofninn út við vegg í þingsalnum. Það hefir oft gefist vel í hörðum leik að dengja keppinauti sínum utan í ofn; það gjörði Pétur Hoffmann Salómonsson við fjögurra snúru foringja úr breska sjóhernum eftir að hafa rifið og tætt utan af honum einkennisbúninginn. Svo var foringi þessi borinn blóðugur og í öngviti úr húsum Péturs og út í bifreið frá herliðinu. Læðist nú að mér sá grunur, að lítt hefði Hoffmann, sveitungi og fermingarbróðir afa míns, runnið fyrir tveimur æstum kérlíngum, hefðu þær sökum skorts á vitsmunum ætlað sér til við hann í miður góðu. 

Deilt um hvort uppfæra þurfi varnarsamninginn

Hin endanlega lausn á vandamálum útgerðar og landsbyggðar

Auðvitað væri tilhlýðilegast að leggja þess ,,Fiskistofu" niður með manni og mús, enda er hún ekki til neins annars en að kreista pénínga undan nöglum skattgreiðenda. Að vísu hefir ,,fiskistofa" þessi verið notuð af auðvaldinu til að hvítþvo og farða kvótakerfi sægreifanna, svo að enginn haldið því fram að ekkert eftirlit væri með veiðum, brottkasti, kvótasvindli og kvótaþjófnaði. En það eftirlit er nú allt í skötulíki og skrökvi líkast. En þetta finnst burgeisastéttinni gott fyrirkomulag, ef ekki frábært, og skála oft fyrir því þegar menn á burgeisabæjum gjöra sér glaðan dag.

Hvernig afladagbókafarganið verður kokkað framvegis, er ekki einusinni aukaatriði í leikritinu, því það er alls ekkert atriði og kemur málinu ekki við. Já, skattþegar þessa lands geta sparað sér heilmiklar upphæðir á hvurju ári með því að leggja Fiskistofu niður; þeim péníngum væri vel varið í rekstur Landspítalans eða til að bæta kjör öryrkja og aldraðra. Og fyrst vér erum farin að tala um tímabæra niðurlagningu þessarar ,,Fiskistofu", sem framsóknartarfurinn vitiborni færði með valdi til Akureyrar, svo að segja niður á miðjar höfuðstöðvar Samherja, sem allir samherjar samherjanna elska, dá og bukta sig fyrir og beygja, þá er ekki nema við hæfi að drepa á fleiri atriði sem vel mættu hverfa af sjónarsviðinu, en kosta fátæka skattþega stórfé.

Þegar ,,Fiskistofan" atarna verður horfin af yfirborði jarðar og út í kosmosið, þá er forgangsatrið að leggja ráðherra furðufyrirbærisins ,,matvælaráðuneytis" niður og senda hann, eða öllu heldur hana, beint til Úkraínu. Svo strokum vér matarvælisráðuneytið út, samherjarnir geta vel haft þann fjanda hjá sér og rekið ef þeir nenna. Þar á eftir skal selja Hafródraslið úr landi; hugsanlega kaupendur af því er trúlega að finna í Namibíu. Að lokum verði allir samherjar gjörðir friðhelgir að lögum og bannað verði með ákvæðum í stjórnarskrá að nokkur geti tekið gjöld af sægreifum og umsvifum þeirra, og einnig að fiskveiðiauðlindin verði þinglýst eign sömu greifa og samherja, endurgjaldslaust. Þar með væru vandamál útgerðarinnar endanlega úr sögunni, sem og landsbyggðarinnar. Svo einfalt er það nú.  

Fiskistofa segir útgerðum að sigla eigin sjó

Verkfræðileg afrek og kraftaverk - einnig fregn af sprunginni hlandblöðru

Óskaplegum vonbrigðum mundi það valda ef borgarstjórnin í Reykjavík lætur undir höfuð leggjast að skipa rannsóknarnefnd til að kanna ofan í kjölinn hönnun og uppbyggingu á öllum þeim holum sem nú prýða götur höfuðborgarinnar. Það hefir vakið undrun og aðdáun allra, sem skoðað hafa holurnar, hverskonar völundarsmíð þær eru og stórkostlegt verkfræðileg afrek. Á bak við þetta kraftaverk, því holurnar á götum Reykjavíkur eru kraftaverk, eru hinir óumræðilegu hugsuðir Dagur Bé og Holu-Hjalli sjálfur; þeir munu Nóbélsverðlaunin hreppa við næstu úthlutun þeirra.

Það er haft til marks um ævintýralega hönnunarsnilld í holugérð þeir kumpána, að á hálftíma sprungu sautján hjólbarðar bifreiða sem óku allar yfir einu og sömu holuna. Þvílík hola hlýtur að vera algert meistarastykki og guðdómlegt listaverk. Svo kom ein kérlíngarönd á þeysispretti á Rangaróvernum sínum, illileg á svipinn, beint ofan í stórgóða holu á Rauðarárstígnum með þeim afleiðingum að annað framhjólið ásamt búnaði var eftir í holunni, en Rangaróverinn tók stökk og hafnaði á hliðinni í skuggalegum snjóruðningi. Kérlíngarhróið kom skríðandi að bragði út úr bifreiðinni, allsendis óslösuð, sem verður líka að teljast kraftaverk, en að öðru leyti sturluð af geðshræringu og heift. Síðar kom í ljós að konan hafði veikst á geði við höggið sem varð af akstrinum yfir holuna.

Nú ætla holumennin Dagur Bé og Holu-Hjalli að fara í kosningar í vor eins og ekkert hafi í skorist. Þeir telja að þeir hafi pálmann í höndunum, ekki síst eftir að út spurðist að Vigdís Hauks væri búin áðí, sprungin á limminu, öldungis affelguð og vindlaus eftir þá. Þó hafði Vigdís gjört sitt besta í grýta öllum fjandanum sem hönd á festi í þessa þokkapilta og reka þá á flótta úr einum stað í annan. En svo bregðast klausturtré sem aðrir raftar og Vigdís pissaði úr og liggur nú í einni reykjavíkurkolunni eins og sprungin hlandblaðra. Það er nú það, þér að segja. 

Tillaga um rannsóknarnefnd tekin fyrir á morgun

Svo kalla þau hvort annað lygara og þjóf

Skósveinn Gunnarsmára, Andri Sig. kveðst byggja veraldargengi sitt og atvinnurekstur á orðspori sínu, en það orðspor grundvallast aðallega á því að blokka alla á netinu og á sem dirfast að vera honum ósammála, eða spyrja hann spurninga sem honum líkar ekki og á ekki nein svör við. Enginn veit hið minnsta af hverju manngrýlan haga sér svona, en honum virðist í mun að einangra sig hægt og rólega frá samfélagi manna. Kannski skýtur honum upp síðar á meðal apakatta eða urðarkatta, hver veit.

Hitt er svo vitað, að dýrðleg sveit lukkuriddara fór í sparfötin og mætti fyrst á vettvang þegar ljóst varð að listi Sólveigar Önnu hafði sigrað í stjórnarkjöri Eflingar fyrir fjórum árum, enda ganga þeir riddarar betur og meir fyrir péníngum en hugsjónum, allrasíst sósíalískum hugsjónum þókt þeir hafi um hríð látið að því liggja að þeir væru meiri sósíalistar en aðrir menn. Nú, Andrisig snaraði blessunarlega tuttugu og þremur milljonum í hús fyrir heimasíðu og annað smásnatt, sem engin þörf var fyrir hjá félagi verkamanna, Eflingu. Þetta var auðvitað vel af sér vikið hjá Andrasig, þó svo hann sé þessa stundina æfur af bræði út í SALEK-kérlínuna á Selfossi og hana Agníesku, sem eitt sinn hallaði sér ákaft að Sollu en hallaði sér strax frá henni og gaf jómfrú Snædal, Höllu og SALEK-slektinu hjarta sitt um leið og Solla yfirgaf Eflingarkontórinn. Það vantar ekki drengskapinn og kristilegu kærleiksblómin í urtagarð Eflingar og Gunnarssmára.

En af hverju eru staðreyndirnar um Andrasigmálið ekki bara lagðar á borðið, í stað þess að láta blokkarann fræga og SALEKfraukuna bera hvort annað sökum í fjölmiðlum og það aungvum smásökum. Það hljóta allar fundargerðir um verkkaup af heimasíðusnillingnum Andrasig vera á sínum stað sem og reikningar frá honum, undirritaðir og greiddir. Þetta hefðu Salek-kélíngarnar, Drífa, Halla og þessi frá Selfossi getað skoðað í mesta bróðerni og systerni með Andrasig, Vidda, Agnísesku og OllýFelgu og komist að óyggjandi niðurstöðu í stað þess að kalla hvert annað þjóf eða lygara á opinberum vettvangi. Andskotist þið svo til að haga ykkur einu sinni eins og heiðarlegt og siðað fólk, - og þú líka Gunarsmári!    

Sakar Halldóru um atvinnuróg

Dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins tekur flóttamenn upp á sinn eigin eyk

Blessaður öðlingurinn, ekki gerir hann það endasleppt. Ekki vitum vér um annan Íslending sem er jafn uppfullur af kristilegu hugarfari, hjartagæsku og mannkærleika en dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins. Jón Gunnarsson er nefnilega dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins en ekki Íslands, höfum það hugfast. Og nú er hann búinn að taka herskara úkraínskra flóttamann upp á eigin eyk og fyllt hús sitt af þessu ólánssama fólki. Þetta væri nú ekkert, ef ekki hefðu verið fyrir í húsi dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins þessi líka glás af flóttamönnum og hælisleitendum frá Sýrlandi, Afganistan, Súdan og fleiri hrjáðum og þjáðum þjóðum.

Uppi á háalofti geymir dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins nokkra skeggjaða Íraka, sem hvergi hafa átt höfði að halla síðan Saddámur heitinn leið. Með á loftinu gista fáeinir poletiskir flóttamenn sem sagðir eru frá Rauða-Kína, en eru í reynd sjálfboðaliðar frá Formósu og Indókína. Í kjallara ráðherra eru gúlagspíndir stjórnarandstæðingar, sem taldir eru Rússar en tala bandarísku með suðurríkjahreim og með þeim eru í vist eru Íranar og landflótta Tyrkir og Kúrdar. En í svefnherbergi sínu hefir dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins komið upp kojum fyrir Úkraínumenn allt í kringum hjónarúmið, því dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokksins vill hafa sína hjartfólgnustu flóttamenn innan seilingar.

Í morgun heimsóktu sæmdarhjónin frú Ingveldur og Kolbeinn Kolbeinsson heimili dómsmálaráðherra sinn og gjörðu góðan róm að gestrisni hans og glæsilegum höfðingsskap. Frú Ingveldur fékk a nota toilet ráðherrans og þó setuna vel og vandlega upp úr spíritusi áður en hún dró niðrum sig og fékk sér sæti á henni, því frú Ingveldur var smeyk um að flóttamannaskita og hælisleitendaþvag kynni að vera á setufjandanum. Á meðan frú Ingveldur gekk til kukks að salerni dómsmálaráðherra réðst Kolbeinn í að renna augum sínum yfir hinn stríðsþjakaða kvenpéníng, sem dómsmálaráðherra hafði tekið upp á sinn eigin eyk. Og þar sem Kolbeinn, sem líka er skrifstofustjóri og Framsóknarmaður, var nokkuð svo ölvaður eftir morgunafréttinginn, bað hann konu dómsmálaráðherra að sjóða ýsu og kartöflur og bræða upp hamsatólg til útáláts.Svo kvöddu þau sæmdarhjón að afloknu ýsuáti og fóru, en hælisleitendurnir frá Úkraínu og Gúlaginu störðu þrumulostnir á eftir þeim.

Flóttafjölskylda fékk inni á heimili ráðherra

Þetta leiðindamál verður að upplýsa á stundinni, annað er ekki boðlegt

Á þessum tímapunkti á að draga tjöldin frá og upplýsa hvað er rétt og hvað er rangt í þessu Andrasigmáli hjá Eflingu. Það ætti að vera mjög auðvelt. Og ef það er svo að Agníeska og Ólöf Helga, svo umboðslausar sem þær eru frá félagsmönnum Eflingar og SALEK-kérlíngin frá Selfossi hafa á samviskunni að dreifa tilhæfulausum rógi, rugli og sóðaskap af óskiljanlegum lághvötum er ekki nema sjálfsagt að leiða þær fyrir dóm og láta þær standa fyrir máli sínu; ef þær geta það ekki og eru bera af ósannindum og meiðyrðum þá alveg óhætt að dæma þær til duglegrar og viðeigandi refsingar.

Ef einhverju hefur verið áfátt varðandi verkaup af blokkarameistaranum Andrasig, svo sem eins og bókanir fundargerða á stjórnarfundum, þar sem ráðningin hefir eflaust verið tekin fyrir, þá er það eitthvað skrifast á vankunnáttu og kæruleysi í félagsstjórn. Hvort einhver eigi að sæta ábyrgð vegna slíkra mistaka er í höndum félagsstjórnar og almennra félagsmanna en ekki einhverra SALEK-dólga út í bæ.

Hafi Andri aftur á móti fengið péníngagreiðslur frá skrifstofu Eflingar, sem sem fullnægjandi stjórnarsamþykktir eru ekki fyrir, eða farið hefir verið á bak við formann og stjórn varðandi greiðslur, verður víst að kalla á lögregluna og láta hana rannsaka málið. Þetta getur varla verið mikið einfaldara, eða haldið þið það? Þessum leik með hálfkveðnar vísur, rósamál og ruglandi í málefnum verkalýðsfélagsins Eflingar verður að linna strax, á því eiga félagsmenn Eflingar, Starfsgreinasambandsins og allir verkalýðssinnar heimtingu. Og að sjálfsögðu eiga Agníeska og Ólöf Helga hafa sig á brott úr húsakynnum Eflingar hér og nú, þær væru kosnar burtu og eiga því ekkert erindi þar lengur. 

Sólveig svarar fullum hálsi