Nú leggjast lukkuriddarar og poletiskir vandræðagemsar undir feld

Ósköp er þetta hugulsamt af honum Guðna Th. að láta sig hverfa svona fljótt og fallega af Bessastöðum. Aumingja karlinn. Nú þarf fólk ekki að hafa kjánahroll út af honum nema í rúmlega hálft ár í viðbót og so búið. Vissulega er freistandi á þessum tímamótum að leggja þetta bévað forsetembætti niður, en því miður verður ekkert af því, svo skynsöm erum vér ekki, Trýna mín. Í staðinn fyrir að losna friðsamlega við forsetavitleysuna munu lukkuriddarar og poletískir vitfirringar þyrpast undir feld og hugsa framboðsmál.

Þegar upp verður staðið verður kosið á milli Brynjars Níelssonar, Sóleyjar Tomm, Thorgerðar Katrínar, Katrínar Jakkó, Lilju Alfredós og Sigurjóns Gunnarssmárabróður um forsetaembættið. Það verður harður slagur og miskunnarlaus, eins og grimmustu prestskosningar. Þá orrustu vinnur annað hvort Brynjar eða Sóley, hin gægsnin komast varla á blað.

Næst haust verðum við því komin með nýjan forseta og nýjan byskubb, og - ef Guð lofar - nýja ríkisstjórn með nýjum forsætisráðherra. Það verður því í nógu að snúast hjá lukkuriddaraelítunni á næstunni við mannorðsát og framleiðslu á lygaskrumi til að torða ofan í hrekklausan og fattlausan almenning. En hér heima í stofu í Hábrekkunni í Ólafasvík sitjum við Guðni Th., sem er virðulegur og vinsæll heimilisköttur, og getum enga rönd við reist, eða haft áhrif á gang mála, þókt vér séum betur færir til að skipa málum en apakettirnir þarna fyrir sunnan.

Guðni gefur ekki kost á sér