Af vettvangi dagsins

Berlæra í brunagaddi
blessuð dúfan á hækjur settist.
Stéttina ákaft ofan í taddi,
út frá henni hroðinn slettist.
Í snatri rauk inn í ráðherrabílinn,
rösk og glaðbeitt hún tryllir lýðinn.

En hver er berserkurinn á Langholtveginum? Mjög sennilega er um einn af þessum óðu nýfrjálshyggjumönnum að ræða. Kannski var þetta forsetaframbjóðandi í virkri kosningabaráttu? Það er vel trúlegt; eitthvað verða þessi óskabörn þjóðarinnar leggja á sig til að ná augum og eyrum þjóðarinnar. Hver man ekki eftir bæjarstjórnaroddvitanum sem vóð fyrir kosningar milli húsa og hótaði kjósendum eldi; bar sig til við að berja heimilisfeður og gilja mæður barnanna ef það andskotaðist ekki til að kjósa hann og hans flokk á kjördag. Þetta gekk eftir og bæjarstjórnaroddvitinn fékk glimrandi kosningu og hélt embætti sínu með auknum meirihluta.

Nú tíðkast orðið hin stuttu pils innan ríkisstjórnarinnar, sem óvíst er að þungavigtarmenn stjórnarinnar fái staðist til lengdar. Það væri þriflegt afspurnar, svona útífrá, fyrir almennt stjórnarfar og siðferði í landinu, ef þinglið og ráðherrar færu í stórum stíl að klæða sig á lostafullan hátt í vinnunni. Það er ekki nema rétt á mörkunum að maður mundi trúa því ef forsetanefnan skerst ekki í þann ljóta leik og sviptir þingmenn stuttpilsum og g-strengjum áður en úr verðu ein allsherjar orgía.   

Gekk berserksgang á Langholtsvegi

Rottustofnarnir hafa náð sér blessunarlega á strik upp á síðkastið

Jú, rottustofnar hafa undanfarin ár verið að ná sér verulega á strik. Ef við skoðum til dæmis rottuganginn á svokölluðum ,,vinstrivæng" íslenskra stjórnmála ætti engan að undra þótt umræddur vængur sé uppétinn með öllu. Hver nagdýraplágan annarri svæsnari hefir herjað félög meintra vinstrimanna með þeim afburðaárangri að vinstrimennirnir vita hvorki á hvorum endanum þeir standa né hafa hugmynd um hvað snýr austur og hvað vestur.

Þá þarf ekki að spyrja að rottufansinum sem sest hefir að í öllum fjárhirslum landsins, fjármálakerfi og ekki síst heima hjá fjárfestum, einkum kjölfestufjárfestum og fag- og þvagfjárfestum. Og öll munum við eftir ketgeymslunni hjá fulltrúa frjálsa einkaframtaksins í Sóltúni síðast sumar; þar var allt sneisafullt af rottum og enn meira af rottukúk þegar að var komið. Af öllum fyrrgreindum atriðum hafa þau frú Ingveldur, Kolbeinn skrifstofustjóri og framsóknarmaður, Brynjar Vondalykt, Máría Borgargagn og Indriði Handreður gjört góðan róm og hafið upp til skýjanna, bæði utan lands og innan.

Og er nú þó enn ótalinn rottugangurinn í Stjórnarráðinu, ráðherrabústaðnum, Alþingishúsinu, ráðuneytunum og gjörvallri stjórnsýslunni. Á þeim slóðum hefir völskumergðin keyrt svo um þverbak, að þar er allt orðið götótt og étið eftir gráðuga skolta kvikindanna. Meira að segja Djöflinum í Helvíti blöskraði þegar honum var sagt frá ástandinu á þessum okkar bestu bæjum. Faðirinn á Hymmnum hefir auðvitað fyrir löngu yfirgefið fyrrgreind hús með yfirlýsingu um að sá vanþakkláti lýður sem byggir höfuðstöðvar Íslands til stjórnar og fjármála geti eftirleiðis gleymt því að biðja Guð að hjálpa sér, því það geri hann ekki, heldur skuli það leita á náðir nagdýrafaraldursins, sem hefir komið sér upp, þegar í nauðir rekur. 

Rottustofninn stækkað mikið

Brúarlandsundrið lætur til sín taka. - Áskorun á Bjarna Jónsson alþingismann.

Það var svo sem auðvitað að VG lýðurinn, með nýjan sémíformann flokksins í öndvegi, mundi ganga framhjá eina þingmanninum sínum sem möguleiki er á að viti eitthvað í sinn haus um landbúnaðar- og sjávarútvegsmál og poletik almennt í vali sínu á landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra, sem heitir vít ,,matvælaráðherra" í dag. Í stað þess að gera Bjarna Jónsson að landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra, er gera þeir sjálft Jólatréð sitt, sem ekkert er nema vafasamar umbúðirnar. Hins vegar hefur Jólatréð það með sér, að vera úr heimakjördæmi Samherja og Stenngrims Joð, en það vegur auðvitað afar þungt, þar sem það er Flokkseigendafélag VG sem útdeilir ráðherraembættum innan flokksins en ekki sémíformaðurinn eða þingflokkurinn.

Ekki veit ég hvað Bjarni Jónsson tekur til bragðs efir þessa niðurlægjandi afgreiðslu á sér, en mér þykir einsýnt að nú ætti hann að nota tækifærið og segja sig frá VG og ganga í Sósíalistaflokk Íslands, þar með væri Sósíalistaflokkurinn kominn með þingmann og í leiðinni kominn á blað í landsmálunum. Sem kunnugt er á Sósíalistaflokkurinn tvo góða borgarfulltrúa í Reykjavík og auk þess langöflugasta verkalýðsforingja landsins, Sólveigu Önnu hjá Eflingu. Vinstrihreyfingin grænt framboð er bráðfeigur flokkur, sem ekkert annað eftir en að geispa golunni, enda með öllu erindislaus.

Félagi Bjarni Jónsson veit manna best hvern mann flokkurinn sem hann starfar fyrir hefur að geyma, gerir sér fullkomlega grein fyrir hverskonar svika- og óheiðarleikamaskína hann er. Því skora ég, sem sósíalisti og kjósandi í Norðvesturkjördæmi, á Bjarna Jónsson að segja sig nú þegar úr VG og ganga til liðs við Sósíalistaflokks Íslands.

„Aldrei auðvelt val“

Hlægilegasta fyrirbrigði íslenskrar stjórnmálasögu

Ef reynt er að glugga niður í því hvert sé hlægilegasta fyrirbrigði íslenskrar stjórnmálasögu hlýtur fyrirbrigðið Vinstrihreyfingin grænt framboð að lenda þar mjög ofarlega á blaði. Þessi samtök, sem í upphafi áttu, í huga margra þeirra sem stóðu að stofnun þeirra að verða flokkur hinna róttæku, vinstrisósíalistanna, arftaki Kommúnistaflokks Íslands, Sameiningarflokks alþýðu - Sósíalistaflokksins og Alþýðubandalagsins meðan það var sósíalískur flokkur. En hin frómu áform sósíalistanna, sem komu að stofnun VG, fóru fljótlega aldeilis á annan veg en þeir róttæku ætluðu sér. Er þar skemmst frá að segja, að VG komst aldrei til nokkurs sósíalísks þroska, varð bara að þroskaheftu afstyrmi í lúkunum á fólki, sem kunni að sölsa svona samtök undir sig og var þegar allt kom til alls frábitið sósíalisma og sósíalískum þjóðskipulagsbreytingum.

Það hefur því verið ansi hlálega að heyra upp á síðkastið ýmsa fréttasnápa, stjórnmálafræðinga og pólitíkusa borgarastéttarinnar slá fram fullyrðingum um að VG væri vinstrisósíalískur flokkur og að fráfarandi formaður þess sé vinstrisósíalisti! Svona villumálflutning kallaði Þórbergur gamli Þórðarson ,,vísvitandi ruglandi" sem óvandaðir menn nota til að afvegaleiða og brengla stjórnmálaumræðuna. Og þegar snáparnir slá þessari ömurlegu ruglandi fram í kjaftaþáttum fjölmiðlanna, dettur auðvitað engum viðstaddra í hug að leiðrétta lágkúruna og subbuskapinn. Þegar VG gekk svo í eina sæng með sótsvörtustu pólitísku auðvaldsöflum landsins, Sjálfstæðisflokki og Framsókn, var það endanleg yfirlýsing flokksins um að VG væri ekki sósíalískur flokkur af nokkru tagi heldur einungis enn einn af þessum slepjulegu og óheiðarlegu flokkum borgarastéttarinnar.   

Og sko bara, í dag lengist afrekalisti VG á hinni pólitísku þýlyndisskrá og var hann þó orðinn nógu langur fyrir. Maður sem nýverið hrökklaðist úr embætti fjármálaráðherra vegna spillingar og subbuskapar er núna, fáeinum dögum síðar, talin hæfur til að gegna embætti forsætisráðherra íslensku ríkisstjórnarinnar. Og þetta ætla aumingjarnir í VG að éta ofan í sig eins og annað sem auðvaldið ber á borð fyrir þá. Getur einhver sagt mér til hvers Vinstrihreyfingin grænt framboð var stofnuð á sínum tíma? Ég fyrir mína parta er nokkuð viss um að þetta kynlega félag var í upphafi ekki sett á laggirnar til að stunda orgíur og slímusetur í fanginu á Sjálfstæðis- og Framsóknarflokknum, eða auðvaldi og nýfrjálshyggju yfirleitt, - að minnsta kosti heyrði ég aldrei á neitt þessháttar minnst þegar ég tók þátt í stofnun VG.

Ríkisráðsfundur síðar í dag

Hafa lengi komist upp með að villa á sér heimildir

Það vill bara svo hlálega til, að VG er ekki neitt neitt lengur, hafi það þá einhvern tíma verið eitthvað sem máli skiptir. - Jú, VG er gamalkunnugt flokkseigendafélag fólk sem hefur allt of lengi komist upp með að villa á sér heimildir.

Núna stendur til hjá Flokkseigendafélaginu að flikka upp á ásýnd VG, sem beðið hefur mikinn hnekki á síðustu misserum. Það á sem sé að nota sömu aðferð og þegar Steingrímur var orðinn svo óvinsæll eftir rústabjörgunina þegar hann barg og endurreisti Gamla Íslandi upp í gráðugar klærnar á hrunþjófum auðvaldsins. En þá var Steingrímur settur af sem formaður og þeirri hugsjónarýru og skoðanasljóu konu, Katrínu varaformanni lyft upp í stólinn. Þessi lymskufulla og snjalla aðgerð Flokkseigendafélagsins er af mörgum talin hafa bjargað VG í það sinnið frá því að falla út af Alþingi.

Nú er aftur svo illa komið fyrir VG að við blasir að flokkurinn þurrkist út í næstu kosningum og þá eru góð ráð dýr. Nú ætlar hið háborgaralega Flokkseigendafélgar VG að koma með krók á móti bragði og bjarga poletiskum eigum sínum með því að pútta Katrínu í forsetaframboð, því hún er talin vinsæl í það sem ekkert er, og setja upp nýtt andlit á flokkinn, hvert sem það nú verður.

„Flokkurinn er ekki bara formaðurinn“

Gold plated plastic figure

With a plastic figure in the coat of arms, they step onto the field.
Now the working animals must be slaughtered, decapitated and filleted.
Who can live with rebellious wretches?
Not gold-plated plastic cylinders with a hollow ring inside.

After a grand maneuver in the grand deceptions of class cooperation
the mainstays of society do not stand in any bullshit.
The strike of the working world, my friends, should be called for the office workers.
Let's be brave, employers, and show the steel blue.

Symbolically we hang and shoot the infernal rebel fools,
chop and shred them in economic engines and competitive centrifuges.
We are not blue water or wet lambs when playing; we invite you to shut up, be ashamed of yourself and continue to slave.
We are the holders of the dominant national structure and tolerate no objections.
We are the way, the truth and the life. Ours is power, both on earth and in heaven, forever. Thanks Mammon. 

Greiða atkvæði um verkbann á VR

In parliament, tongues are spoken about tit and chicken glue ...

Chickens are considered stupid birds,
loud, cruel and smelly.
To put such a terrible creature in his mouth
is a dirty crime of the worst kind.

Then these birds hold their hen party
and jump and shout round after round
and lay many nestlings, which are causing a lot of trouble -
cause numbness and tingling.

The Speaker of the House is a castrated dry bird,
deceitful, false and given to confusion.
But rule-hens and roosters gargle,
idle as the mouths of wolves.
But after centuries historians say:
these scumbags should have kept quiet.

Kristrún: „Auðvelt að auka bara útgjöldin“

Heimilisófriður leiddur til lykta. (Þýð. Páll Grímsson)

Páll Grímsson skáld í Hvammi hefir meðfram öðrum ritstörfum lagt haga hönd að þýðingum á ljóðum úr fornnorrænu. Þýðingar Páls eru afar nákvæmar og honum tekst með undraverðum galdri að fanga þann anda sem í ljóðunum býr. Gott dæmi um vald Páls á viðfangsefninu er þýðing hans á sálmabálkinum ,,Indenlandske stridigheder bragt til ophør" eftir Nikulás frá Mörk í Þrændarlögum, sem uppi var á tólftu öld, en þar er að finna eftirfarandi vers í sjöunda bálki:

Den gamle mand, der døde.
Kvinden stak ham med en kniv i et anfald af ondskab. Så hentede en præst - det syntes hun bedst.
Og den gamle præst løb, Han fik en alkoholisk drik - på vejen.
Han var i stand og var på vej mod sin destination, -
kaldte på Gud og bad mange bønner.
Han hylede salmer over manden, der døde;
trak kniven fra en mands bryst
og tørrede det af på buksebenet.
Så lagde sig til hos enken og forkælede hende. (Søde verden)
Hun var holdt op med at være vred
og i seng med præsten kravlet,
så lad dem gå.
Den gamle mand, der døde, blev hurtigt glemt.

Í snilldarþýðingu Páls, ,,Heimilisófriður leiddur til lykta", hljóðar versið á þessa leið:

Gamli karlinn sem lést.
Konan stakk hann með hnífi í illskukasti.
Sótti svo prest - hún hugði það best.
Og gamli presturinn hljóp;
hann fékk sér sér áfengisdóp - á leiðinni.
Hann var kominn í ástand og stuð á áfangastað, -
ákallaði Guð og margar bænir bað.
Hann grenjaði sálma yfir karlinum sem lést;
dró hnífinn úr brjóstinu á karli
og þukraði af honum á buxnaskálminni.
Lagðist svo með ekkjunni og lét dátt að henni (Blítt lætur veröldin).
Hún var hætt að vera reið
og upp í rúm með prestinum skreið,
svo hleyptu þau á skeið.
Fljótt gleymdist Gamli karlinn sem lést.

Er hámarkið 50 hælisleitendur eða 500 á ári?

Siðferðissendiboði heimskra hægridólga stígur fram, sem aldrei skyldi verið hafa

Ja, nú þykir mér aldeilis týra í tittlingaborg! Er nú ekki nema hvítvínstelpa Sjálfstæðismannaforustunnar farin að reyna að siða annað fólk til? Sú er aldeilis góð. En stóru köllunum í Sjálfstæðisflokknum hennar þykir eflaust fyndið að láta hana hlaupa um með svona siðbótarkjaftæði, sem hún hefir engin efni á að taka sér í munn. Svo hlægja þeir sig alveg máttlausa eftir að hún er búin að freta úr sér dylgjum og ruglandi um Swandeesý aumingjann og VG, fyrir að hafa tekið fram fyrir hendurnar á frekum og heimskum hægridólgum, sem telja einhverja upphefð fyrir sig fólgna í því að murka lífið úr hvölum á heldur hryllilegan hátt. Já.

Hefði Swandeesý hins vegar leyft Stjána í Hvalnum að fara um miðin með eldi og hvalskutlum eftir að opinbert fagráð hafði komist að því að vinnubrögð Stjána við hvalveiðarnar væru fólskulegt dýraníð, þá hefði og væri meira en sjálfsagt að setja hana af, því ráðherra sem leggur blessun sína yfir sóðalegar aðfarir gegn dýrum viljum við auðvitað ekki hafa. Það var því í hæsta máta tilhlýðilegt af Swandeesý að leggja Stjána Lofts á kné sér og kaghýða hann frammi fyrir alþjóð.

Þar með höfum við það alveg á hreinu, að Swandeesý er út frá dýraverndarsjónamiðum hæf til gegna ráðherraembætti, en það Áslaug Arna ekki þar sem ekki verður annað séð en henni þyki ekkert athugavert við tilgangslausar hvalveiðar og þann níðingshátt sem þeim eru samfara. Þess vegna væri viturlegt fyrir Áslaugu Örnu að draga sig í hlé og halla sér heldur alfarið að hvítvínsdrukk, en á því sviði ku sérfræðigáfur hennar ljóma hvað skærast. 

„Ég hef borið traust til hennar“

Er brennuvargurinn í Kópavogi kvenmaður?

Auðvitað hefir lögreglan engar vísbendingar um bílabrennuvarginn í Kópavogi. Náunginn er nefnilega séður vel og lætur ekki ná sér, ekki fremur en þegar hann kúkaði á bílinn við Digranesveg. Hálfdán Varðstjóri og hans menn gætu svo sem reynt að veiða þorparann í net eða sitja fyrir honum eins og búrhveli með skutulbyssu, en trúlega yrði þeim lítt ágengt; brennuskítakallinn er þessháttar, skohh.
 
Raunar er eins gott fyrir varginn að Hálfdán Varðstjórn hafi ekki höndur í hári hans, því höndur Hálfdáns eru sem kunnugt er aungvar kvenmannshöndur. Sennilega mundi Hálfdán ganga strax frá ódæðismanninum í fangaklefanum á stöðinni, þannig að hann mun hugsa sig tvisvar um áður en hann leysir niðrum sig næst fyrir framan mannlausa bifreið eða leggur að henni eld. Tiltektir Hálfdáns Varðstjóra hafa nefnilega virkað vel sem áreiðanleg forvörn á afbrotafólk og villinga.

Svo eru uppi kenningar, furðu ágengar, þess efnis, að títtnefnd glæpaurt úr Kópavogi sé kona, sennilega úr Garðabæ eða Hafnarfirði. Rökin fyrir því að kona hafi verið að verki eru fyrst og fremst fémínísks eðlis og tiltektir hennar séu ákveðið og nauðsynlegt innlegg í jafnréttisbaráttuna. Það er vel til fundið hjá íslenskri húsmóður, segjum úr Garðabænum, að klæða sig upp á í jólasveinabúning á aðventunni og gera sér ferð í Kópavog til að kukka á bifreið við Digranesveg. Fara síðan aðra ferð í brennuvargsbúningi og kveikja í bílum Kópavogsbúa við Smiðjuveg. Drotin gefi að þessi kvenmaður sé ekki af hinum garðbæska aðli, - það gæti sem sé komið sér illa fyrir háburgeisastéttina í bænum.

Engar vísbendingar um brennuvarginn