Það kemur til handalögmála

Ég er ekki í minnsta vafa um að það kemur til harðvítugra handalögmála á þingflokksfundi VG á morgun; það verður barist með hnúum og hnefum, borðum og stólum og hnífar verða á lofti.

Mér kæmi ekki á óvart þó menn komi vel vopnum búnir á þennan athyglisverða fund, Steingrímur með hafnarboltakylfu, Björn Valur með flatningsbreddu og Jón Bjarnason mun ef til vill luma á kindabyssu undir jakkanum. Líklega einbeitir Atli sér að því við upphaf fundar að rota Steingrím, Björn Brims og Árna Þór strax svo þeir verði ekki að þvælast fyrir á orrustustað. Síðan fer allt í gang.

Mikill átakafundur hjá VG

Gleðitíðindi fyrir þjóðina, en einkum þó íhaldsframsóknarkratíuna

Varla verður annað sag en talsvert eggjahljóð hafi verið í Siv Friðleifsdóttur, einni fræknustu griðkonu gömlu Framsóknarmaddömunnar, í morgun. Og ljóst má vera að í Framsóknarfjósinu eru kviknaðar líflegar vonir um að brátt fái húskarlar þar og griðkonur ráðherrastóla undir hrunsþefjandi rassa sína. 

Auðvitað er mjög gleðilegt fyrir þjóðina að fá lágkúlegar strengjabrúður Halldórs Ásgrímssonar og Finns Ingólfssonar í ríkisstjórn, það er sem maður segir, gott skref í þá átt að endurreisa gamla Ísland. Og vissulega munu Steingrímur J. og Samfylkingin taka vel á móti skipbrotsliði Framsóknarmaddömunnar og leiða það undir lúðrabæstri að ríkisstjórnarborðinu.

Já, íhaldsframsóknarkratían lætur ekki að sér hæða, fremur en fyrri daginn, og vonandi tekst oddvitum ríkisstjórnarinnar að hrekja sexmenningana í vinstriarmi VG af höndum sér, enda er ómögulegt að dröslast til lengdar með fólk sem á bágt með að svíkja flokk sinn og kjósendur, en taka í þeirra stað með sér í vistna húskarla Framsóknarmaddömunnar og griðkonur á boð við Sigmund Davíð, Siv Friðleifs, Gvend Steingríms og Vidísi Hauks.

Það er ekkert smá glæsileg framtíð sem bíður þjóðarinnar ef Samfylkingunni og hægri fálmurunum í VG tekst að landa Framsóknarmaddöminni, þó hrörleg sé og andfúl, berrassaðri uppí til sín. 

Ekki hrifin af þjóðstjórn

Kratar frýja sig ábyrgð með skrípalátum og skítasprengjum.

Ég skil ekkert í kratafjöndunum þarna á Ísafirði að hafa ekki tekið nokkurn skapaðan hlut á mengunarvandamálinu frá sorpbrennslunni á staðnum. Það þýðir ekki neitt fyrir Ólínu Þorvarðardóttir að kom núna hoppandi eins og kattargeit og heimta fund í umhverfisnefnd Alþingis þegar skíturinn er kominn í buxurnar, hafandi andað að sér díoxíði í mörg ár.

En svona er nú bölvað krataeðlið þrælslegt og fullt af óþef og hræsni: Þegar upp kemst að þeir hafa árum saman brugðist skyldum sínum í mengunarmálum á Ísafirði ætla þeir að frýja sig ábyrgð með því að láta Ólínu setja á laggirnar leikþátt í umhverfisnefn Alþingis ! Ja, það er ekki á þau logið, kratakvikindin, þegar þeim þykir mikið við liggja að hlaupa útundan sér og stofna til látaláta og skítasprengjusýninga.

Ef einhver minnsti manndómur væri í Ísfirðingum, myndu þeir að sjálfsögðu reka alla krata úr bæjarfélaginu og útí hafsauga. 

Vill fund vegna sorpbrennslu

Reykingafasistar kenna tóbaksneyslu um lungnapestina

Merkilegt að málpípur reykingafasismans skuli ekki enn vera stokknir fram á vígvöllinn að tilkynna okkur að lungnpestin í rollunum í Mýrdalnum stafi eingöngu af tóbaksreykingum þeirra. En sem kunnugt er stafa allir kvillar sem nöfnum tjáir að nefna af reykingum og engu öðru að mati reykingafasistanna. Ég hef meira að segja heyrt reykingafasista halda því fram að tæplega tíræður karl hafi andast sökum reykinga, en karlinn hafði veist reykt eins og strompur í full 80 ár. Ef fullyrðing reyningafasistans er rétt, hefði gamli maðurinn líklega orðið minnst 300 ára.

Nú er bara að bíða rólegur eftir að ofangreindir tóbaksfasistar beri eigendum sauðkindanna sem dóu úr lungnapest, að þeir geti sjálfum sér um kennt því þeir hafi vanið búpening sinn á að reykja tóbak.

Svo ætla ég að fá mér eina Winston í tilefni af þessum gríðargóða pistli.

Lungapest í sauðfé í Mýrdalnum

Pólitískar athafnir Össurar verði rannsakaðar

Nú ættu einhverjir góðir einstaklingar að taka sig til og rannsaka pólitískar athafnir Össurar Skarphéðinssonar eins langt aftur í tímann og þurfa þykir og afhjúpan hann síðan opinberlega. Össur er nefnilega gjörspilltur stjórnmálamaður, sérfræðingur í innanflokksátökum og plotti, og stórhættulegur. Að skrifa meðmælabréf fyrir hrunsráðherrann Árna Matt, vegna umsóknar hans um aðstoðarframkvæmdastjórastöðu hjá FAO, segir vissa sögu um óheiðarleik og spillingarnáttúru Össurar Skarphéðinssonar.

Samhliða umræddri rannsókn á Össuri væri full ásæða til að taka á sama hátt sambærilegar athafnir Steingríms J. Sigfússonar til rækilegar skoðunnar.

Ég er þess fullviss, að niðurstaða slíkra nauðsynlegra þjóðþrifarannsóknar myndi leiða til þess að félagarnir Össur og Steingrímur yrðu að segja af sér á stundinni og segja endanlega skilið við þátttöku í stjórnmálum. Það væru mjög góðar málalyktir fyrir núverandi ríkisstjórn.  

Segir Össur sýna VG fyrirlitningu

En betur hefði mér líkað

Það er svo sem góðra gjalda vert af forseta Íslands að nenna að hafa fyrir því að hengja pjáturkrossa á bringuna á saklausu fólki eins og Bo Halldórs og Bryndísi sellósargara.

En betur hefði mér líkað ef félagi Ólafur Ragnar hefði gert alvöru úr gamni og kossfest nokkra útrásarglæpamenn, bankadólga og spillta stjórnmálamenn í tilefni áramótanna. Gjörvöll þjóðin myndi meta slíkt framtak af verðleikum og bregða sér suðrá Bessastaði til að berja krosshanganna augum, sem sumir væru negldir öfugir uppá krossana. Og börnin myndu hoppa af kæti og færu strax að hlakka til næstu krossfestingar.

Tólf sæmd fálkaorðu

Drukkin selaskytta á ferð og afrek Ólafs bónda

Það má þakka sínum sæla þetta sjósundsfólk að ekki skuli hafa veið drukkin selaskytta með riffil á stjái í nágrenni við sundstaðinn. Slík selaskytta hefði ugglaust verið fljót að leggja hólkinn að kinn og senda það sem honum er hann hugði seli í sjónum inní eilífðina. Annað eins hefur nú gerst.

Þetta skaut Ólafur bóndi í Hlíð froskmann sem svamlaði í sjónum útifyrir landareign Ólafs. Þegar betur var að gáð komí ljós að froskmaðurinn var tengdasonur Ólafs. Dóttirin hefur aldrei fyrirgefið fyrirgefið föður sínum verknaðinn og hefur ekki talað við hann síðan. Ólafur bóndi hefur hinsvegar ekki iðrast og heldur því statt og stöðugt farm, enn þann dag í dag, að skyndilegt andlát tengdasonarins hafi verið mannslát en ekki mannskaði. Þá mun Ólafur hafa gefið tengdasyninum eftir farandi einkunn, sem margir hlustuðu á: - Hann var ekki maður þetta helvíti, hann bara reið henni. 

Dýfa sér í ískaldan sjó

Hugleiddu það Jóhanna Sigurðardóttir

Æji, góða Jóhanna hættu þessu helvítis kjaftæði, þú hefur fyrir það fyrsta ekki hugmynd um hvað þjóðin er að hugsa og biðja, því annars stæðir þú ekki blóðug upp að öxlum við að endurreisa gamla Ísland og fylginauta þess, samtrygginguna, spillinguna, lýgina og hræsnina. Það ríkir engin sátt um þá vegferð sem stjórnmálaelítan er á og á meðan svo er verður Jóhönnu Sigurðardóttur ekki að ósk sinn að allir haldi kjafti, innan þings og utan.

Krafa fólksins í landinu er réttlæti, raunverulegt réttlæti, ekki réttlæti gamla Íslands Jóhönnu, Steingríms, Bjarna Ben og húskarla Framsóknarmaddömunnar.

Krafa fólksins er um gjörbreytt vinnubrögð og önnur gildi á flestum sviðum þjófélagsins.

Krafa fólksins er að hundingjar efnahagshrunsins, stjórnmálamenn, fjármála- og efnahagsglæpamenn, verði á engann hátt endurreistir, heldur fá makleg mála gjöld í samræmi við það sem þeir hafa til unnið.

Ef stjórnvöld ætla ótrauð að sigla sinn sjó í þágu AGS, ESB, fjármagnseigenda, LÍÚ, Icesave, gömlu kapítalísku samtryggingarinnar, óréttlætisins og hrokans, munu þau bráðlega stranda á því skeri sem heitir Fólkið í landinu, en það er sá steinn í götu Jóhönnu og Steingríms sem þau komast ekki yfir.

Ef hugsjón hins spillta samtryggingarliðs um endurreisn gamla Ísland verður haldið til streitu verðu henni mætt með byltingu ef með þarf, ekki karpi. Hugleiddu það Jóhanna Sigurðardóttir, sem og aðrir spillingapésar á snærum samtryggingar auðvaldsins. 

Hættum þessu karpi

Kratasálirnar ná ekki uppí nefið á sér af íllsku

Mikið er gaman að verða vitni það því hvað Lilja Mósesdóttir kemur illa við kaunin á vesalings kratasálunum í Samfylkingu og VG. Þessi grey ná til dæmis ekki uppí nefið á sér yfir að fólkið á götunni skuli hafa kosið Lilju mann ársins á Útvarpi Sögu, - meira þurfa þau ekki til að hrína upp yfir sig af íllsku og vandlætingu. Meira að segja hægri gölturinn Eiður Guðnason, sem alþingi og utanríkisráðuneytið höfðu á launum að þarflausu í áratugi, getur ekki á sér setið að læsa sínum hægrikratatönnum í hælana á hinum vaska og heiðarlega alþingismanni úr Grundarfirði.

Auðvitað eru hinar móðursýkislegu viðbrögð framsókníhaldskratíunnar verulega hlægileg. Það á svo sem enginn að velkjast í vafa um að Eiður Guðnason og hans líkar, meðal annars nokkrir sem hafa bloggað við þessa frétt, hrýs hugur við, svo vægt sé til orða tekið, að til sé fólk sem berst gegn því að Gamla Ísland verði endurreist. Þetta óþurftalið, framsóknaríhaldskratían, lætur sér ekki muna um að taka afstöðu gegn alþýðu þessa lands, hversdagsfólkinu, sem búið er að fá yfir sig nóg af lýginni, svikulli og ófyrirleitinni stétt stjórnmálamanna og kapítalista og samtryggingarkerfi þeirra.

Við fyrrnefnda framsóknaríhaldskratíu spillingar og óheiðarleika vil ég segja þetta: Skríðið inní rottuholurnar ykkar og komið aldrei út þaðan aftur. 

Lilja maður ársins á Útvarpi Sögu

Glæpum fækkar undir kommúnistastjórn Jóhönnu

Það var svo sem viðbúið að mikil glæpamennska fylgdi í kjölfar frjálshyggjuvæðingarinnar sem hér var stunduð frá 1991 til 2008. Engu líkara er en þjóðin hafi að meira eða minna leyti gengið stigamennskunni á hönd, sem ekki er undarlegt í ljósi þeirrar staðreyndar að svokölluð frjálshyggja er glæpur, meira að segja stórglæpur. En sem betur fer hefur glæpum snarfækkað síðan kommúnistastjórn Jóhönnu Sigurðardóttir komst til valda eftir búsáhaldabyltinguna. Mér er sagt, að auk lækna og annarra misyndismanna, hafi fjöld harðsvíraðra glæpamanna flúið land og sett sig niður í öðrum landsfjórðungum veraldarinnar eins og Sviss, Englandi og Noregi. Það er mikið þakkarefni að afbrotajurtirnar hafi haft vit á að hypja sig af landi brott því hér er engin fangelsi að finna til að vista kvikindin í og þar með sparast ríkissjóði heilmikið fé. 

15 þúsund hegningarlagabrot