Séra Diljá Kristjánsdóttir

Það þarf ekki nokkur maður að kippa sé upp við að ein vesöl prestskepna í Svíþjóð hafi ekki nennt að draugast á fætur til að messa. Því er nefnilega þannig varið að eitt best varðveitta leyndarmál Þjóðkirkjunnar á Íslandi er hve undur gjarnir prestar hennar eru að sofa yfir sig, en þetta órjálega vandamál á einnig við um sænska musterishöfðingja. Mest kveður að þessu vandmáli prestanna þegar þeir hafa verið á kvennafari, en slíkt kemur ósjaldan fyrir, og eru þeir þá svo úrillir og voðalegir viðskiptis að það er beinlínis hættulegt að umgangast þá. En þó hefur fyrst sannarlega tekið steininn úr eftir að kvenprestar fóru að ryðja sér rúms og sér ekki fyrir endann á þeim ósköpum. Séra Diljá Kristjánsdóttir er sérlega ófagurt dæmi um svefngráðugan og óreglusaman prest. Hún hefur í prestskapartíð sinni gengið oftar en einusinni í svefni eins og draugur til að gegna embættisverkum og þvaðrað við þau tækifæri botnlausa vitleysu söfnuði sínum til óblandinnar ánægju.

Það vili ég að Guð gæfi okkur fleiri presta eins og séra Diljá Kristjánsdóttur.

Presturinn svaf yfir sig