Af skemmtiferð Kolbeins og frillu hans, Jakobínu Ólafar Sigurgeirsdóttur

Ég geri ráð fyrir að það hafi verið óviðjafnanleg skemmtun fyrir farþegana á skemmtiferðarskipinu atarna að sjá hásetana missa hina fárveiku frú á áttræðisaldri í sjóinn þarna lengst norður í ballarhafi. Enda ekki á hverjum degi sem boðið er uppá slíkt númer í skemmtanabransanaum.

Þessi undarlegi atburður í norðurhöfum minnir eilítið á þegar Kolbeinn Kolbeinsson, skrifstofustjóri, missti frillu sína, Jakobínu Ólöfu Sigurgeirsdóttur, milli skips og bryggju þegar hann var að leiða hana um borð í togara að næturþeli. Þannig háttað til að bróðir Kolbeins var smyrjari á umræddum togara og hugðist Kolbeinn nýta koju bróður sín undir skemmtilega samkvæmisleiki með Jakobínu Ólöfu. En í stað þess að komast á fyrirhugan áfangastað lauk ferðalaginu, eins og fyrr segir, milli skips og bryggju og tóku þar við umfangsmiklar björgunaraðgerðir sem skiluðu lengi vel engum árangri. Það var ekki fyrr en Kolbeini hugkvæmdist að bregða tógi utanum Jakobínu Ólöfu miðja að skriður komst á björgunina. Af miklu harðfylgi tókst Kolbeini við illan leik að hífa frillu sína innfyrir lunningu togarans, en þegar þar var komið sögu var hún orðin afar máttfarin, búin að tapa pilsi sínu og kápan vafin í einn göndul um höfuð henni. Skömmu síðar kom lögreglan á vettvang og handtók Kolbein Kolbeinsson en flutti frillu hans, dauða nær en lífi, á sjúkrahús.

Eldri borgari féll í hafið