Hjaltastaðafjandinn í VG lætur til skarar skríða

Hann er gamansamur maður hann Þráinn Bertelsson, eiginlega forhertur æringi þegar honum tekst best upp. Í Silfri Egils í dag, sló Þráinn á sína alkunnu léttu framsóknarstrengi. Hann byrjaði á notalegu nótunum og smá-færði sig svo uppá skaptið með lítilfjörlegu fjasi um fólk sem gæti ekki starfað samað og því síður hlýtt foringjanum. En að lokum tókst honum spinna sig uppí að verða eins og ærsladraugur frá miðöldum þegar hann úrskurðaði að ekki væri nema rétt að reka Ögmundu úr ráðherraembætti og enn réttara væri að reka nefndan Ögmund úr VG ásamt eiturnöðrunum Guðfríði Lilju og Jóni Bjarnasyni sem Þráinn er nýbúinn að steypa af ráðherrastóli.

Eins og ég sagði, þá er Þráinn Bertelsson framúrskarandi grínaktugur náungi og minnir um margt á miðaldaafturgöngu af sömu tegund og Hjaltastaðarfjandinn. En nú vill svo illa til að ekki einn einasti kjósandi VG kaus nefndan Þráinn í síðustu kosningum, þannig að hann glamrar ekki í umboði nokkurs kjósanda Vinstri grænna þó svo hann hafi lagst svo lágt að gerast búrtík hinna hægrisinnuðu flokkseigenda VG.

Og nú berast þær fréttir að búið sé að ræsa með viðeigandi látum út flokksstjórn VG til að ganga milli bols og höfuðs á Ögmundi. Því að nú er komið blóðbragð í kjaftinn á Álfheiði fiskeldisdrottningu, Árna Þór, Birni Val, Sendiherrafjölskyldunni og íhaldsframsóknarkratanum Steingrími og fleira rusli á þeirra snærum. Þetta skikkanlega og hámenningarsinnaða fólk heldur nefnilega að Ögmundur hafi gert svo illilega í brækurnar í Gjeirsmálinu að nú verði öllum nákvæmlega andskotans sama þótt þau láti kné fylgja kviði og geri útaf við þennan hvimleiða Ögmund og hans hyski.

 

 

Mikill hiti í landsdómsmáli

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.1.2012 kl. 21:00]

Má ekki segja að það með sé þessi ríkisstjórn fallinn, því þó svo Birgitta, Þór og Margrét komi inn í apparatið þá dugar það varla til, því það er líka búið að koma Árna Páli á klakann. Þetta er alveg órúlega veruleikafyrrt lið. Og þau geta engum kennt um nema sjálfum sér og hatri og frekju sjálfs síns.

[Jóhannes Ragnarsson, 22.1.2012 kl. 21:17]

Þetta er hárrétt hjá þér, Ásthildur. Það getur aldrei farið vel að ríkisstjórnarflokkur svíki stefnu sína og kosningaloforð að flestu leyti. Og þegar við bætist óþokkaskapur og einelti innan sama flokks gengur dæmið einfaldlega ekki upp.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.1.2012 kl. 21:52]

Nákvæmlega.

[hilmar jónsson, 23.1.2012 kl. 00:16]

Hvað ertu að röfla um Þráinn ? Hann stóð sig með prýði og túlkaði ágætlega þá ömurlegu stöðu hvernig svikarinn Ögmundur hefur fært okkur langt aftur í tímann hvað varðar uppgjör eða ný vinnubrögð á þingi.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.1.2012 kl. 00:24]

Nei Hilmar, hann talaði tóma steypu.

[Jóhannes Ragnarsson, 23.1.2012 kl. 07:25]

Ykkur ferst að tala um svikara, Hilmar, eða hitt þá heldur. Meint svik Ögmundar erun ansi hreint léttvæg í samanburði við svik Steingríms og hans samverkafólks.

Það er meira að segja tilefni til spyrja þig, Hilmar, hvað það er sem Ögmundur hefur svikið. Frá mínum bæjardyrum séð, felast ,,svik" Ögmundar einungis í óþarflegri fylgispekt hans við hina raunverulegu svikara, Steingrím og Jóhönnu.

[hilmar jónsson, 23.1.2012 kl. 12:00]

Kannski ertu ekki að sjá og skilja málið í nógu víðu samhengi Jóhannes.

[Jóhannes Ragnarsson, 23.1.2012 kl. 15:38]

Jú, það er einmitt það sem ég geri, Hilmar, ég skil málið í býsna víðu samhengi.