Strengjabrúða hins gifturíka kaupfélagsstjóra

Ég er eindregið þeirrar skoðunnar, að Steingrímur hefði, í stað þess að segja Kögunarstráknum að þegja, átt að reka honum þessháttar vink á ranann að Kögunarstrákurinn hefði runnið eins og kartöflupoki undir borð. Síðan hefði hinn fallni framsóknarpiltur skriðið á fjórum fótum útúr þingsalnum og horfið sjónum manna. Það hefði verið mikill mannsbragur af slíku handbragði hjá Steingrími og híft hann upp um tugi prósentustiga í skoðannakönnunum. En sem betur fer getur Steingrímur enn bætt fyrir mistök sín og gengið í skrokk á framsóknargægsninu og uppskorið ríkulega fyrir.

Hinsvegar held ég það sé öllum mönnum, já og konum líka, algjörlega hulið hvað strengjabrúða kaupfélagsstjórans gifturíka á Sauðárkróki er að steyta görn útí Steingrím og heimta að Ásta Ragnheiður rassskelli hann á bert rassgati, eins og hún sé eitthvað sérstaklega náttúruð fyrir flengingar.

Réttast væri að Steingrímur sigaði burtíkum sínum á strengjabrúðuna og léti þær rifa utanaf honum garmana og reka hann síðan þannig á sig kominn á harðahlaupum norður Holtavörðuheiði og þaðan alla leið inná kontór kaupfélagsstjórans á Sauðárkróki.

 

Ætti að rassskella Steingrím