Biðjum að Drottinn færi honum feitan sóknarprest í pottinn

Við skulum sameinast í bæn og lofa Drottinn fyrir að helvítis hrafnarnir tóku bara jólamatinn en ekki sjálfan víxlubyskubinn og átu hann. Þá skulum við biðja Herrann um að skaffa þjóni sínum viðunandi jólamat í stað krásanna sem fóru í kjaftinn á hrafnavörgunum. Kemur okkur þá ósjálfrátt í hug ljóð eftir Stein karlinn Steinarr þar sem hann talar um að einhver kveiki í stofunni hjá sér á aðfangadagskvöld og éti sóknarprestinn. Því dettur okkur lítillátum, smáum og voluðum í huga að krefjast þess af Drottni Allsherjar, að hann komi til móts við aðþrengdan þjón sinn, víxubyskubinn af Sckalholte, og skaffi honum einn feitan sóknarprest, helst með uppsnúið yfirskegg, til að snæða á jólunum í stað rjúpnanna, sem helvískur hrafninn stal af honum. Amen.

Jólamatnum stolið af vígslubiskupi

Athugasemdir

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 1.12.2013 kl. 22:21]

Það er engin vafi í mínum huga að hér sé um mjög alvarlegan atburð að ræða sérstaklega hvernig hann bera að. Krummi hefur sérstöðu sem fugl  hjá okkur. Hann fann jú landi og mörg dæmi eru um samskipti manna við krumma.

Þá hefur Skálholt haft mikla sérstöðu í hugum fólks sem örlagavaldur þjóðarinnar og í þriðja lagi eru þessir erfiðleikar sem þjóðin er að ganga í gegn um núna lykilatriði.

Þetta eru einhver skilaboð hjá krumma það er engin efi í mínum huga en ég tækla það bara ekki nógu vel. En þetta er einhver ábending, það er engin spurning. 

[Jóhannes Ragnarsson, 1.12.2013 kl. 22:24]

Sammála, Þorsteinn.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 1.12.2013 kl. 22:39]

Gæti varðað Framsóknarflokkinn og Sjallana, eða hvað? Eitthvað sem riðlast og fer úr skorðum.

[Árni Gunnarsson, 1.12.2013 kl. 23:28]

....og eykur þetta skraf ykkar, drengir góðir, enn á alvarleika málsins í mínum augum.

Nú væri gott að eiga vin til að geta hringt í.

En þá kemur mér í hug saga af katólskum þorpspresti niðrí Evrópu fyrir martlaungu. Og þessi prestur hefur lengi verið í uppáhaldi hjá mér af ýmsum ástæðum sem ykkur koma ekki við. 

En umræddur prestur, Don Camillo lét sig hafa það að laumast í skjóli rökkurs út í skóg til að skjóta sér héra í matinn en þessi skógur var náttúrlega ekki eign prestsins - eða þannig.

Don Camillo gerði þessi mál upp við ésúlíkneskið á krossinum eins og öll þau mál önnur sem færðu honum órólegan svefn.