Steingrímur fleygir búrtík sinni í ruslið

Þar kom að því að Steingrímur J. fengi nóg af helvítis búrtíkinni sinni og varpaði henni í sorpið.

Ekki er mér kunnugt hvað varð þess valdandi að háyfirformaður VG reiddist búrtíkurræxninu sínu, en það þarf ekki að hafa verið mikið sem blessuð skepnan gerði af sér. Sennilega hefur Steingrími hún vera orðin of gömul og tannlaus fyrir utan að gera þarfir sínar í dýrasta stofusófa húsbónda síns.

Og auðvitað tekur allt enda þegar skepnuhald er annarsvegar, það vita sveitamenn öðrum betur. Þó er mér til efs að Steingrímur J. hafi alist upp við það á Gunnarsstöðum, að skepnum væri slagtað með því að setja þær í kassa og kasta síðan á ruslahauga. En Fjandinn má svosem vita hvað framsóknarskrjóðum á Norðaustulandi dettur í hug.

En Steingrímur á fleiri búrtíkur en þá sem hann heiðraði sorpgeymsluna í Keflavík með. Nú mega eftirlifandi búrtíkur fara að vara sig, því þær eru allar heldur en ekki útjaskaðar, með ónýtar, hlandbrunnar tönnur og með klaufir í staðin fyrir þófa og klær. Sá fénaður má búa sig undir að verða rekinn fyrir björg eða seldur í höndur óvandaðra hundaprangara.

Hundur í kassa í ruslageymslu