Áramót tvennra hjóna frá Buenos Aries að Brynjari Vondulykt

Það má nú segja að útlendingar hafi óstjórnlega gleði af flugeldatryllingi drukkinna Íslendinga; þeir koma í löngum bunum frá Asíu, Suður Amríku, Norður Amríku og frá Afríku og jafnvel frá Ástralíu, að ótöldum öllum þeim sæg af ESB-búum sem hingað flykkjast til að njóta herlegheitanna.

Þó held ég megi segja, að aungvir útlendingar hafa lifað önnur eins áramót og aðra eins flugeldasýningu og veslings fólkið frá Buenos Aires, sem bjó að Brynjari Vondulykt yfir áramótin 1998/1999. Þetta voru tvenn velstæð roskin hjón, sem vildu sjá reykvískt gamlárskvöld með eigin augum og búa í leiðinni á rammreykvísku efrimillistéttarheimili hjá menntuðu fólki. Og vart gátu þau hafnað hjá geðugri gestgjafa en Brynjari Vondulykt.

Þegar líða fór á gamlársdagskvöld fóru að koma innfæddir gestir á heimili Vondulyktarinnar og létu þeir allir full frjálslega að mati hinna rosknu hjóna frá Argentínu. Þótti gamla fólkinu engu líkara en vitfirringar af geðveikrahæli væru komnir í heimsókn, því tilburðir, hömluleysi og ásigkomulag þessa fólks var með þeim endemum að ekkert annað en fullkomin geggjun gat legið þar að baki.

Um miðnætti keyrði svo um þverbak; gestgjafinn Brynjar Vondalykt og gestir hans þá allir nær klæðalausir, aðrir en fullorðnu hjónin frá Buenos Aires, rifu sig upp frá lostafullum pornóískum samkvæmisleik sínum, drógu fram flugelda með löngum trésköftum, sprengjur, blys og aðrar vítisvélar og hófu ægilega gjörningahríð, fyrst innandyra, svo utandyra, og svo aftur innandyra. Í djöflaganginum hljóp neisti í hár annarar argentísku konunnar og brann það samstundis af. Annar karlinn fékk skiparakettu í andlitið og steinlá eftir. Hinn karlinn hljóp inní sturtu til að slökkva í sér, en þá var jakki hans alelda. En hinni gömlu konunni auðnaðist að skríða undir rúm það sem hún lét fyrirberast í nær stöðugu yfirliði eða hrottafengnum grátköstum.

Það þarf aungvan að undra, að hinir kurteisu gestir Bryjars Vondulyktar voru öll dáin og komin undir græna torfu fyrir næstu sumarmál eftir að hafa lent í áramótastyrjöldinni miklu í Reykjavík 1998/1999. En áður en þetta góða fólk dó tókst því að skrifta fyrir föður Albractam um skelfilega lífsreynslu sína að heimili Brynjars íslendings, sem kennir sig við vonda lykt. Síðan þá hefur faðir Albractham verið hafður í einangrun í klaustri í nágrenni við Víedma til að fyrirbyggja að skriftarmál gömlu hjónana tvennra komist ekki í hámæli.

Ferðamennirnir skjóta líka upp