Ungum dvergum er allra best

Hvurn fjárann er þessi Ármann að derra sig framan í háyfirborgarstjóra Kópavogs, Gunnar I. Birgisson? Svona glamur minnir óþyrmilega á grindhoraðan dverg með sultardropa á nefbroddinum, sem er að böglast við að rífa kjaft við ógurlegan risa, nokkurskonar King Kong, í sömu andrá og risinn stígur ofaná hann og drepur í honum eins og vindlingi.

Og hvurn sjálfan andskotann á dvergurinn við með því að kalla háyfirborgarstjórann og Gvöðríði Arnardóttur ,,skötuhjú"? Kann þessi furðufugl aungva mannasiði? Hvernig væri að góðgjarnir menn boðuðu drenginn á sinn fund og reyndu að kenna honum hvernig ber að haga orðum við fullorðið fólk?

Ég er svo öldungis hissa.

Nú er við hæfi að fara með gott vers eftir sálmaskáldið góða:

Ungum dvergum er allra best,
að elska Gunnar sinn herra;
klifra ekki uppá háan hest
og hætta sig að derra.

Skipulögð atlaga „skötuhjúa“