Einkum og sérílagi er þó nauðsynlegt að salta viss fyrirbæri ofaní síldartunnu

Auðvitað er það þarft verk að salta Reykjavíkurborg, en einkum og sérílagi er þó nauðsynlegt, að salta Gnarrið, DagB, Júlla Vífil og Sóley Tomm Fýlí Romm Bomm Bomm ofan í síldartunnu, sem síðan væri geymd á hafnarbakkanum í Reykjavík í fáein ár og að svo búnu sökkt í sjó, djúpt útaf Faxabugt.

En ef einhver góður bóndi úr Borgarfirði, sem leið ætti um Reykjavík, vildi kaupa tunnuna ásamt innihaldi, til gottgjörelsis stóðhrossum sínum, væri upplagt að ganga að því tilboði. Hinnsvegar er ég hræddur um, að veslings hestarnir dræpust umsvifalaust ef þeir létu glepjast af góðgætinu í tunnunni þeirri arna og legðu það sér til munns. En spaðsaltað gnarrket er sem kunnugt er mjög eitrað óæti, þar eð það breytist í maurasýru í maga þess er það snæðir.

Borgin söltuð í hlýindum