Buster hinn andstyggilegi og viðskifti Kolbeins við trylltan hassrakka á Heathow Airport

Félegur andskoti þessi hasshundsfauti hjá stjörnusýslumanninum Stones á Selfossi. Buster andstyggilega ólánsskepna er greinilega illa upp alinn, blóðgrimmur og andstyggilegur í hvívetna og fyrirsvarsmönnum sínum til sérstakrar og ævarandi skammar. Ég er satt best að segja yfir mig undrandi á, að stjörnusýslumaðurinn, sá garpur sem hann er, skuli ekki fyrir löngu vera búinn að gera gangskör að því að hengja bölvað kykvendið. Hvað hefðu stjörnusýslumaðurinn og yfirlögreglumaðurinn Oddur sagt ef hundsspottið hefði étið blessað barnið upp til agna með húð og hári á tjaldstæðinu í Árnessýslu í stað þess að láta sér nægja að glefsa í það? Ég er hræddur um það hefði verið fátt um svör hjá þeim kompánum ef svo óhönduglega hefði tekist til.

Árið fyrir hitteðfyrra var vinur okkar allra, Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður, staddur á gríðarmiklum flugvelli á Bretlandseyjum. Og sem hann er staddur þar fyrir utan flugstöðina og er að staupa sig á skosku landabruggi sem hann hafði stolið af þarlendri vændiskonu, veit hann ekki fyrri til en ruddalegur hundfjandi kemur aftan að honum og bítur hann umsvifalaust í hnésbótina hægri fótar. Kolbeinn varð fljótur til, þreif í hnakkadrambið á hinu óarga dýri, reif það laust af sér og kastaði því útí buskann. En hvutti var ekki á því að gefast upp, því um leið og hann kom fótum fyrir sig rauk hann enn meira hamstola í átt að Kolbeini og þókti sjónarvottum einsýnt hvað þetta illyrmi hafði í huga. Á þeirri stund sýndi Kolbeinn Kolbeinsson að hann á fáa sína líka: hann sem sé beraði tanngarða sína nikótíngula, urraði vofeiflega og blés landabruggseimnum með illilegum hvin útum nasirnir. Þegar fíkniefnahundur hennar hátignar, Elísabetar II, sá hvað verða vildi snöri hann kvæði í kross og lagði á flótta en Kolbeinn veitti honum eftirför froðufellandi af bræði. Bak við flugstöðina kastaði Kolbeinn sér á óvininn og beit hann umsvifalaust á barkann. Andaðist þar hinn grimmi úlfhundur fíkniefnadeildar lögreglunnar í London. Það er til þess tekið, að gestum flugstöðvarinnar á Heathrow Airport hafi brugðið í brún og orðið starsýnt á Kolbein Kolbeinsson þegar hann óð þar að afloknu dagsverki gegnum sali með miklu fasi, alblóðugur um kjaft og kjálka allt niðrá bringu og einnig blóðugur og rifinn um hnésbót hægri fótar; hélt fólk að þar væri komin ekki minni maður en Hanníbal Lecter eða Dracúla greifi, en fannst þó líklegra að þetta væri eitthvert enn verra óbermi og mannslagtari en fyrrnefndir tveir heiðursmenn.

Af einhverjum ókunnum ástæðum komst Kolbeinn útí flugvél og flaug heim til Íslands. Á Keflavíkurflugvelli var hann handtekinn og settur í gæsluvaðhald, sakaður um að hafa myrt embættishund bretadrottningar á einkar fólskulegan hátt. Heimtuðu yfirvöld á Stóra-Bretlandi að þessi hrotti yrði undir eins framseldur til þeirra svo hægt væri að refsa honum á viðeigandi hátt.

„Viljum hafa okkar hluti í lagi“