Nirvana sannra frjálshyggjumanna

Það þarf víst enginn að velkjast í vafa um, að sá er ók hvíta sendiferðabílnum er auðvitað einn af þessum hvimleiðu frjálshyggjumönnum, sem frægir eru af endemum og sækjast langt umfram aðra menn eftir Hruni. Þessir frjálshuga labbakútar telja það til síns frelsis, að aka stærðar bifreiðum um golfvelli og göngustíga á slíkri fleygiferð, að jafnvel sjálfur Fjandinn hefir ekki roð í þá. En loksins, þá þeir keyra ofaní gryfju eða hraungjótu og komast ekki lengra, þá komast þeir í þvílíkt hrunástand alsælu og hymmnaríkisfílíngs að jafna má við nirvana hinna vitru spekinga við rætur Himalajafjalla.

Ekki kæmi á óvart, að þarna hafi Óli Apaköttur verið á ferð, eða einhver annar úr kappaliði frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar; kanski Brynjar Vondalykt; kanske Haffi Frænka. Hver veit? Í það minnsta var það frjálshyggjumaður sem ók hvita sendiferðabifreiðinni ofaní stóra-stóra holu og rorrar nú vítt um heima og geima í sönnu hrunástandi, sem er, eins og áður sagði, nirvana sannra frjálshyggjumanna.

Maður handtekinn í Vesturbæ

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 6.8.2014 kl. 02:53]

Nú? Átti hann þennan bíl, landið sem hann ók um og allt sem hann ók á?

Sem þýðir að þessi blessaði maður, að þinni sögn, á Seltjarnarnesið, og allt sem þar er.

Ef svarið er já, þá var hann hugsanlega einn af þessum pesky frjálshyggjumönnum.

Ef svarið er nei... þá hvað?

Nú, þá var maðurinn ljóslega að troða á eigum annarra og þeirra frelsi þar með, og getur því seint talist til frjálshyggjumanna.

Hvað kallar maður menn sem leyfa sér svona lagað? Að... hvað skal segja... þjóðnýta eigur annarra?

[Jóhannes Ragnarsson, 6.8.2014 kl. 09:25]

Tjahh, þetta er víst einn af þessum ekta frjálshyggjumönnum, sem hafa ákveðið í eitt skifti fyrir öll, að hann eigi allt og megi allt, þar með talið að hann eigi fullan rétt á að keyra í loftköstum á bíl, sem kanske er skráður á einhvern annan, yfir golfvelli, gangstíga og gangstéttir, af því að honum langar það og það tilheyrir hans frelsishugsjón.

,,Að troða á eigum annarra", stofna lífi þeirra og limum í hættu, er algjört aukatriði hjá sönnum frjálshyggjumönnum af þessu kalíberi, ef það er þá nokkurt atriði. Lög og reglugerðir hins opinbera eru eitur í beinum þessara nagla og eru einugnis sett af forræðishyggjusökum til að hefta eðlilegt frelsi glaðra kaldra kalla eins og bílstjórans á hvíta sendiferðabílnum, sem endaði á barmi gígsins, sem ku hafa verið grafinn fyrir húsgrunn.