Gamall stríðsmaður rankar við sér í Fjóshaugnum

Helsti núlifandi ástmögur þjóðarinnar, Halldór Ásgrímsson, vinur Finns, þess gifturíka á Sauðárkróki, Sigurðar bánkaforstjóra og Ólafs útvegsbónda að Miðhrauni I á Snæfellsnesi, hefir verið plataður af stjónvöldum USA og á nú á hættu að verða hafður að háði og spotti, ekki aðeins hér á Íslandi heldur útum víða veröld.

Forsaga málsins er víst á þá leið, að á sínum mektar- og góðæristímum sendi fyrrnefndur ástmögur nokkra glámskyggna stráka úr Framsóknarfjósinu alla leið til Íraks að leita að eiturvopnum, sem ástmögurinn taldi að Saddam hefði falið fyrir honum og Bushfeðgum. Strákarnir fundu einhverja ryðgaða járnbelgi utaní sendnu rofabarði og færðu Halldóri yfirhúskarli og gömlu Framsóknarmaddömunni samstundis þær fregnir, að þeir væru búnir að finna eitursprengjurnar hans Saddams. Ennfremur tjáðu þeir Maddömunni, að Halldóri mætti treysta, hann væri óskeikull.

Því miður voru Amríkanar ekki eins upprifnir af fundinum og strákarnir og ástmögurinn, gerðu stólpagrín að þeim og fóru með járnbelgina, sem piltarnir hans Halldórs álitu vítisvélar af lúalegustu sort, í endurvinnslu. Sögðu Amríkanarnir að þessir strákabjálfar hefðu líklegast verið vel drukknir þegar þeir slöguðu framá meintar eiturefnasprengjur, enda hefðu járnbelgirnir atarna verið fullir af venjulegu andrúmslofti en ekki neinu ekkisens sinnepsgasi - það hafi ekki einusinni verið vottur af sinnepi í þeim, hvað þá annað.

En nú gerðist það semsagt í morgun, að helsti ástmögur þjóðarinnar,stríðsmaðurinn Halldór Ásgrímsson, kletturinn í hafinu og kvótakerfinu, vaknar upp með andfælum í Framsóknarfjóshaugnum miðjum eftir áralangan blund og fer að tala tungum um sinnepsgas og kúlur í eyðimörkinni í Írak. Vart er samt að merkja, að karlkvölin sé kominn á það stig að fá móral útaf stríðsátökum sínum við Saddam, en honum virðist samt eitthvað mislíka við Bushfeðga og þeirra menn.

Bandaríkin geri hreint fyrir sínum dyrum

Athugasemdir

[Helgi Ingólfsson, 21.10.2014 kl. 15:18]

Detti mér allar dauðar lýs úr höfði! Dóri karlinn hafði þá rétt fyrir sér eftir allt saman. Makalaust. En af hverju var drallinu þá skilað í hendur Amríkanana? Máttu Íslendingar, hin staðfasta þjóð, ekki eiga dótið, fyrst þeir fundu það fyrst? Sá á fund sem Finnur.