Jóhannes Ragnarsson

15.1.2015 | 18:40

Það voru líka skothvellir og sprengingar í Reykjavík í dag

Dag tilkynntu skelfdir nágrannar frú Ingveldar og Kolbeins lögreglunni, að hávaði sem líktist sprengjugný og skothríð bærist frá bílskúr þeirra hjóna og óttuðust nágrannarnir að brostið væri á stríð milli þeirra hjóna, sem lokið gæti með mannfalli. Þegar lögreglan kom á vettvang kom í ljós að í bílskúrnum fór fram borgaraleg æfing í að bregðast við múslimum, íslámistum og múhámeðstrúarmönnum.

Það voru þeir Kolbeinn Kolbeinsson, Brynjar Vondalykt og Óli Apaköttur, ásamt frú Ingveldi sem tóku þátt í æfingunni, sem var einkar fagmannleg og innblásin af skærri hugsjón. Þau höfðu hengt upp útstillingargínu, sem frú Ingveldur hafði fengið léða hjá verslunnarfrúnni Sigurveigu Dræsu. Gínan var klædd í gamlan náttserk og gríðarlegt múhámeðsskegg hafði verið límt á andlit hennar. Æfingin fór fram með þeim hætti að karlmennirnir skutu án afláts með rifflum og haglabyssu á gínuna, en frú Ingveldur varpaði heimatilbúnum sprengjum á óvininn, hreinustu vítisvélum sem hægt er að granda lifandi fólki með. Og á meðan æfingunni stóð öskruðu fjórmenningarnir af öllum lífs og sálar kröftum: Ég er Sjarlí! Ég er Sjarlí!

Þegar lögreglan kom á staðinn, var henni boðið til stofu, og innan skamms barst nágrönnunum til eyrna gamalkunnugur samkvæmis- og drykkjuskarkali í stað sokothvella og sprenginga. Má því segja, betur hafi farið en áhorfðist byrjun. En eins og að líkum lætur er gínan, sem fyrrum skartaði silkikjólum í búðarglugga, í tættlum á bílskúrsgólfinu, sundurskotin og sprengd.