Jóhannes Ragnarsson

13.2.2015 | 13:18

Við Skólavörðustíg er hroðaleg dýflissa með rottum og köngulóm

Það ætti ekki að væsa um gulldrengi Framsóknarflokksins í hegningarhúsinu að Skólavörðustíg, þar hafa fengið að dúsa inni meiri garpar en þeir. Þeir gætu til dæmis drepið tíman með því að leika sér við köngulærnar, sem búa í stórum hjörðum í hegningarhúsinu, eða blessaðar rotturnar, en þær eiga síst til að skríða undir sængina hjá föngum sem þeim líkar við. Þó er óvíst hvort nagdýrum hegningarhússins geðjast að alvöru útrásarvíkingum og þefnum sem af þeim er, því rottur eru vandar að virðingu sinni og leggja ekki lag sitt við hvern sem er.

Í eina tíð var Indriði Handreður vistaður í hegningarhúsinu við Skólavörðustíg af því að hann varð uppvís af skjalafalsi, fyrir að afvegaleiða réttvísina við rannsókn málsins og fyrir að pissa yfir handrið í Kringlunni og ofaná gesti kaffihúss á hæðinni fyrir neðan. Í skjalafölsunarmálinu munaði ekki nema hársbreidd að Indriði drægi Kolbein Kolbeinsson skrifstofustjóra með sér í fallinu, en snör viðbrögð góðra manna, ekki síst alþingismanna og ráðherra, tókst að forða Kolbeini frá sakfellingu og tugthúsi.

Vistin að Skólavörðustígnum var Indriða Handreði þungbær, því köngulærnar sóktu að honum í hópum og hann illa köngulóafælinn. Það var því eina verkefni hans, þá daga og nætur sem hann dvaldi í þessari hroðalegu dýflissu, að berjast við hin lappalöngu óaldaskordýr. Og hefði Handreðnum ekki verið bjargað í tæka tíð úr stríðinu við köngulærnar og honum ekið í snarhasti austur á Litla-Hraun til ferkara náms í fangavísindum er næsta víst að köngulærnar hefðu borið hinn efri skjöld og gengið að hinum frækna sambýlingi Máríu Borgargagns dauðum.