Annarlegir loddarar vekja kjánahroll

Ósköp er eitthvað annarlegt, að ég ekki segi kjánahrollslegt, að verða vitni að skyndilegum áhuga efrimillistéttarsnobbarana sem gera út fyrirbærið VG, Vinstrihreyfinguna grænt framboð. Fram til þessa hefur þessi einkennilega undanrennuklíka ekki haft minnsta áhuga á kaupi og kjörum verkafólks; raunar hefur forysta þessa flokks verið andsnúin stéttarbaráttu verkalýðsins og sósíalisma má þetta hyski ekki heyra nefnt frekar en drukknir auðvaldsskúnkar úr innstu kimum Sjálfstæðisflokksins.

Auðvitað fylgir engin meining ámátlegu hjali virtinganna í VG varðandi næstu kjarasamninga verkafólks, enda hefur láglaunafólk ekki átt neinn stuðning hjá þessu liði fremur en hjá öðrum stjórnmálaklíkum sem sæti eiga á Alþingi. Það færi því á því hjá Katrínu Jakobs, Frú Ólsen og afganginum af VG að halda sér saman þegar málefni verkafólks eru annarsvegar.

Hitt er svo aftur annað mál, að það er afskaplega óheilnæmt þjóðfélaginu að eiga ekki öflugan, jarbundinn verkalýðsflokk, sósíalískan og róttækan. En hvenær eða hvort samfélaginu auðnast að eignast þessháttar stjórnmálafl skal ómögulegt um að segja, enda er nóg af borgaralegum, hægrisinnum falsspámönnum sem hafa atvinnu af að ljúga því að fólki að þeir séu leiðtogar vinstrisins og öllu sem því fylgir.

„Fólk er tilbúið að fara í hart“