Hugmynd um villumannanýlendu í Stagley

Höktir í salinn Höskuldur þorn,
heldur um rýtinginn beitta.
Vigdísi litlu þeir veltu útí horn,
virtu hana ei meir en feyskið korn,
þar hún vælir sig sveitta og þreytta ...
(Úr sálmabók Framsóknarfjóssins. Höf: Gamla Framsóknarmaddaman)

Nú tíðkast hin breiðu spjótin í ríkisstjórnarflokkunum og skjögra þeir hænsnaherir um illa sárir og sumir þar með vasaknífa uppí búrsöx í bakhlutanum. Hinn mikli skuggastjórnandi Framsóknar, sjálfur Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri ræður ekki lengur neitt við neitt, enda lagstur í kojufyllirí, yfirbugaður af sorg og sódómísku innræti. Og þessum apaköttum er ætlað að sjórna landinu, okkur öllum, frá degi til dags eins og vér séum höfuðveikur og riðandi sauðpéníngur. Nei takk, svona viljum vér ekki og leggjum til að apaköttunum verði öllum smalað inná Klepp og sprautaðir í rassgatið með krassandi metal svo að þeir megi verða skynibornir og venjulegir einstaklingar.

Svo er komin upp hugmynd í samfélaginu um að ríkið kaupi Stagley í Breiðafirði og flytji skæðustu villumenn ríkisstjórnarflokkanna þangað í ánauð, öðrum stigamönnum til aðvörunnar og lítilsigldum fíflum til viðvörunnar. Þetta er ágæt hugmynd svo langt sem hún nær, og vissulega er Stagley eyja rétt eins og Tortóla. Þá má heita borðliggjandi að umræddir villumenn munu eiga góða daga í þar ánauðinni á Stagley, ef hugmyndin verður að veruleika, lifa þar á þaraþönglum og marfló.

Átti einnig að víkja af þingi