Flug skjaldbökunnar

Guðni er ógn hræddur við hann Davíð því að Davíð er á miklu flugi og saxar óðfluga á forskot Guðna. Í leiftursókn Davíðs mundar mestu um stuðning Þjóðfylkingarinnar við hann, en sá flokkur manna stendur einhuga að baki sínum manni og munar um minna. Raunar segja hinar rætnu og hraðlyngnu rógstungur að flug Davíðs sé dæmigert skjaldbökuflug, en flughraði þeirrar skepnu er víst ekki sérlega mikill. En hvað um það, þá er Guðni ákaflega felmsfullur þessa stundina, og það svo, að stuðningskreðsur Davíðs eru að gera sér vonir um að hann missi móðinn, tapi öllu uppum sig og niðrum sig og hundskist til að gefast upp áður en illa fer.

En sennilega er ótti Guðna eitthvað orðum aukinn, þrátt fyrir stjórnlítið handapat Þjóðfylkingarmanna og davíðsista, bölbænir þeirra og geðraskanir. Guðni veit nefnilega sem er, að úrslit forsetakosninganna eru ráðin og skjaldbökuflugferðir breyta aungvu þar um. Það væri helst að Ástþór Magnússon kæmi af afli uppúr undirdjúpunum og tæki Bessastaði á kjördag.

Nú er það sjónarmið mætra manna, að forseti íslenska lýðveldisins eigi að kappakosta að koma þjóð sinni iðulega á óvart með undirfurðulegum tiltektum, til dæmis að draga skítadreifara með fullum farmi á eftir forsetabifreiðinni og láta vaða yfir stræti og torg sem honum er illa við. Þá gæti verið skemmtilegt, en þó einkum viðkunnanlegt, að forsetinn mæti stöku sinnum berrassaður og ofurölvi á samkomur og opinberar athafnir og steli senunni með húð og hári, þá fengju kjósendur að minnsta kosti eitthvað uppí kosnaðinn við að halda forsetakosningar og starfrækja forsetaembætti.

Gott að vera yfir í hálfleik