Hugaður garpur Kolbeinn knattspyrnukappi.

Hann er svei mér hugrakkur hann Kolbeinn okkar hérna knattspyrnukappi, að vaða eins og blindur kettlingur beint í ginið á Erdógan og hinum hundtyrkjunum. Vonandi að Erdógani detti ekki skyndilega í hug, að þessi ljóshærði Íslendingur sé áhangandi og kommissar þess arma þrjóts Gúlens, sem Erdógan kennir um meint valdarán í Tyrklandi í sumar. 

Í gömlum fræðum segir, að einn af helstu hugsuðum á fyrstu áratugum síðustu aldar hafi sagt, þegar hann frétti af morðinu á Ferdínandi heitnum úti á götu í Sarajevó, að þetta væri Tyrkjans verk, og í framhaldi af því spáði hann stríði. Þetta með stíðið rættist svo sannarlega, því friðardúfur evrópsk kapítalisma gerðu út tvær sallafínar heimstyrjaldir á 30 árum þannig að Evrópa var ein rjúkandi rúst á eftir, sem aftur tryggði auðvaldinu framúrskarandi hagvöxt, einkum eftir að mestu stríðslátunum var lokið og rústabjörgunin hófst.

Nú, þá þarf varla að minna á Tyrkjaránið á sautjándu öld. Það var nú heldur en ekki dægileg framkoma við oss Íslendinga. En uppúr Tyrkjaráninu spratt Tyrkja-Gudda og hann Hallgrímur sálugi Pétursson og Passíusálmarnir og síðar Hallgrímskirkja á Skólavörðuholti, sem illkvittnir unglingar kölluðu ,,Drottins dýrðar drelli" allt fram á áttunda áratug tuttugustu aldar. Reyndar var alltaf eitthvað málum blandið með ábyrgð Tyrkja á Tyrkjaráninu, því sumir fullyrða að það hafi verið hollenskir auðvaldsbelgir og þorparar sem hafi átt og gert út tyrkjaránsskipin og áhöfnin hafi verið allra þjóða kvikindi með fremur vafasama fortíð og bakgrunn. En þar eð Kolbeinn knattspyrnukappi er vel kunnugur hollendingum og haft þá tvívegis undir á vellinum, þá er ég ekkert hræddur um hann í Tyrklandi, enda hefir hann skellt þeim líka. 

Þess skal getið hér af augljósri ástæðu og gefnu tilefni, að Kolbeinn á knattspyrnuvellinum er lítið, svo vitað sé, í ætt við Kolbein Kolbeinsson skrifstofustjóra og framsóknarmann. 

„Gat ekki sagt nei“