Þá hefði orðið að opna alla glugga

Það var ekki seinna vænna fyrir nýkrýndan forseta íslenska lýðveldisins að hefja hinn riddaralega brand Fálkaorðunnar á loft og reka hann á kaf í barminn á útvöldum sæmdarborgurum sem eiga ekki á afrekaskrá sinni alltof langa lista afbrota í opinberum sakaskrám. Engum sögum fer af væli og voli hinna útvöldu þegar hinn hvassi oddur fálkanálarinnar stakst í bringuna á þeim; í stað þess að fara að hrína að hætti blautbarna urðu sæmdarborgararnir fjarrænir til augnanna og vellíðunarbliki sló fyrir við stunguna, rétt eins og heróínsjúklingar þegar þeir fá skammtinn sinn í einhverju skítugu skúmaskoti heimsins.

Nú, það virðist vera í frásögur færandi, að nákvæmlega helmingur fórnarlamba Fálkaorðunnar séu kvenkyns og afgangurinn þá væntanlega karlkyns. Hinsvegar eiga erfiðisvinnumenn og konur engann fulltrúa í þessum hópi, enda eru þessháttar persónur ekki sæmdarborgarar. Það hefði að sjálfsögðu skemmt, eða gjöreyðilagt, stemmninguna á Bessastöðum í dag ef svo óheppilega hefði viljað til að ein fiskvinnukerling hefði verið meðal hinna 12 sérstöku; það hefði orðið að opna alla glugga og láta vinda blása gegnum forsetahöllina í marga daga, ef soleiðis kerling hefði slæðst með, til að viðra fiskifýluna burt.

Svo er Guði fyrir að þakka, að annað hvort eða bæði þeirra sæmdarhjóna, frú Ingveldur og Kolbeinn Kolbeinsson, voru ekki boðuð til fálkaorðuinnstungu á Bessastöðum í dag, því að þau væru vægast sagt illa á sig komin í morgun og ekki hefir ástnd heilsu þeirra skánað er á daginn hefir liðið. Að sjálfsögðu er þau sæmdahjón vel verðug Fálkaorðu, riddarakross og stórriddarakross, fyrir frábær störf í þágu lands og sjávar, um það verður ekki deilt. En því miður fara heiðursmerkingar forsetans eingöngu fram á þeim dögum þegar frú Ingveldur og Kolbeinn eru svo þreytt og þjáð af veisluhöldum, að ekki væri gerlegt að láta þau standa í kórréttri röð á stofgólfi Bessastaða. Í stað þess að vera boðuð á fund forseta í dag, hafa sæmdarhjónin eytt nýársdeginum við að kneyfa afréttara og slást á víxl, því mörg álitamál eru óafgreidd á því heimili eftir annasamt gamlárskveld og nýársnótt, þar sem Máría Borgargagn og Brynjar Vondalykt kómu mjög við sögu.  

Tólf voru sæmdir fálkaorðunni

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 2.1.2017 kl. 01:09]

Íslendingar þola illa lykt af fiski,þess vegna varð að fjarlægja stromp sem framleiddi mjöl úr fiski við Kleppsveg (kölluð peningalykt) í RVK,en það eru nokkrir tugir ára síðan.

[Aztec, 6.1.2017 kl. 04:40]

Já, ég man eftir þessari ógeðslegu lykt frá fislkimjölsverksmiðjunni sem unglingur. Og menn sögðu við mig að þetta væri fín lykt, því að þetta væri "peningalyktin." Svo þegar ég spurði hvert þessir peningar færu, því að ekkert af þeim færi í minn vasa, þá varð fátt um svör.

Pétur D.