Atvinnurekendur, kennitöluflakk, skattsvik og félagi Ólafur Ragnar

Ekki veit ég hvernig á því stendur, en ósköp er ég vantrúaðaður á að hugur fylgi máli hjá atvinnurekendum, svo kölluðum, hvað það varðar að hjóla í kennitöluflakkara. Nú er það svo, að það eru einkum atvinnurekendur sem sjá sér hag af kennitöluflakki því í þeirra huga heyrir slíkt flakk til athafnafrelsis og þeirrar greinar stjórnarskrárinnar sem fjallar um hin heilaga eignarrétt, en sá réttur er öllu æðra að mati braskara og í samanburði við hann er Guð sjálfur almáttugur bölvuð hornkerling og sveitarómagi. Með þessu er ég ekki að segja að atvinnurekendur og braskarastéttin yfirleitt sé á móti Guði, öðru nær, fáir sem aungir eru að eigin sögn kristnari en þeir. Hitt er annað mál, að braskarastéttinn, atvinnurekendur kauphéðnar fjárfestar o.s.frv., vilja ekki neitt með raunverulegar kenningar Krists hafa því þeir hafa ævinlega á tilfinningunni að Jesús þessi frá Nasaret hafi verið hippi, kommúnisti, æsingamaður og landráðamaður.

Aftur að kennitöluflakkinu: Samkvæmt fjölmörgum samhljóða heimildum, er kennitöluflakk ein af mörgum búgreinum atvinnurekenda og skipa þar verðugan sess, svo sem búast mátti við. Aðrar slíkar greinar, sem hátt eru skrifaðar hjá kapítalistum eru skemmtiatriði á borð við skattsvik, okur, svik og þjófanað, lygar o pretti, svo fátt eitt sé nefnt sem gefur lífi athafnamannsins lit og tilgang. Til að mynda fá skattsvik að viðgangast í skjóli svikulla og illa innréttaðara stjórnmálamanna, sem aukinheldur eru sammála yfirstéttinni og bröskurunum í því að skattsvik séu kapítalismanum lífsnauðsynleg, órjúfanlegur hluti af honum. Þar af leiðandi geta pétur og páll, að ekki sé minnst á karlinn séra Jón, stundað skattsvik kerfisbundið án þess að eiga á hættu að ónáðaðir af yfirvöldum og í framhaldi af því fanelsisyfirvöldum.

Það hefir líka af og til oltið upp úr atvinnurekendum og stjórnmálamönnum þeirra og aftaníossum, að skattheimta sé þjófnaður, óvinsamleg íhlutun í heilagan eignarétt, skerðing á mannréttindum og persónufrelsi og verða ævareiðir ef þeim er bent á að ekkert siðað samfélag kemst af án skatta, skattsvik sé brot á landslögum og þar af leiðandi glæpur. Og til að kóróna ósvífni sína og óeðli reka atvinnurekendur og þeirra auðvirðilega hyski stöðugan áróður gegn sköttum með því að þvæla um að sköttunum sé mestan part sólundað í óþarfa eins og halda listamönnum og aumingjum uppi, kasta þeim í botnlausa hít sjúkrahúsa og skóla, sem að þeirra mati skila öllu ver frá sér en þegar þeir tóku við því. Þannig væri hægt að telja upp lengi lengi. Málamiðlunin sem auðvaldstéttin hefir samið við sjálfa sig um, er kerfisbundin skattsvik sem yfirvöld láta sig engu skipta og braskaraskríllin lætur sér sæmilega líka meðan hann bíður efir að skattheimta verði aflögð og bönnuð með lögum. Og nú mað ég eftir því þegar félagi Ólafur Ragnar tók uppá þeim fjanda, þegar hann var fjármálaráðherra, að setja á dálítið öflurgar skattaeftirlit en áður hafði tíðkast. Það stóð heldur ekki á viðbrögðunum, öll hjörðin ærðist og hóf samstundis harðvítuga hatursherferð á hendur Ólafi og við borð lá, að þeir gerðu út misyndismenn til að vega hann að fornum sið.   

Kennitöluflakkarar fari í bann