Klæddur úr annarri buxnaskálminni og nærbuxurnar öfugar neðan þjóhnappa

Hvurn fjandann ætli það eigi að fyrirstilla hjá mbl.is að birta trekk í trekk sömu endajaxlamyndina af kerlingarstráinu henni Katrínu? Sonalagaðar myndasýningar gætu, áður en varir, farið að fara í bág við lög frá Alþingi um einelti og annan þessháttar framgangsmáta. Það er nú það, drengir mínir og stúlkur. So telst það tæplega til frétta, að einhverjir þingflokkar séu boðaðir til funda á morgun. Annars eru alvörustjórnmálamenn, eins og þeir sem nú sitja á þingi, alveg hættir að tala um fundi; í þeirra munni heita fundir samtöl og í huga sumra þeirra eru þessi samtöl oðrin að slíkri þráhyggju að þeir tala um þau að minnsta kosti í annarri hvurri setningu sem þeir blása út úr sér.

En víkjum þá smá-stund að mikilvægara máli: Í morgun kom frú Ingveldur að manni sínum brennivínsdauðum í forstofunni. Að sjálfsögðu er raunarlegt að svo undurgóður framsóknarmaður og Kolbeinn skuli láta slíkt henda sig í miðjum klíðum ríkisstjórnarmyndunar sem flokkurinn hans á aðild að. Frú Ingveldi er svo sem sama hvar bóndi hennar hrýtur úr sér vímuna, en það sem vakti dálitla athygli hennar í þetta sinn var útgangurinn á Kolbeini. Hann hafði greinilega verið kominn úr annarri buxnaskálminni þegar hann geyspaði golunni, í nærbuxunum öfugum og þokkabót ber að ofan. Það sem frú Ingveldi þókti samt forvitnislegast var það, að einhver hafði gert sér hægt um vik og skrifað og teiknað á bak hans brjóst og kvið. Að vísu var líka búið að raka allt hárið af helmingi höfuðs hans, en því tók eiginkona hins áfengislátna ekki strax eftir, því hún fór að lesa það sem ritað hafði verið á líkama hans.

Það hið fyrsta sem frú Ingveldur las af nöktum búki hins gagnmerka framsóknarmanns var eftirfarandi tilkynning fyrir neðan naflann á honum: ,,Ég, Kolbeinn Kolbeinsson, er alræmdur öfuguggi, svín, rotta og skrifstofustjóri." Á milli herðablaðanna stóð aftur á móti: ,,Sendið þennan mannræfil í spilliefnadeild Sorpu." En á briguna var ritað: ,,Frú Ingveldur er lostafull kjaftatífa og skítur í blómapottana heima hjá sér," og fyrir ofan þessa aðdróttun var viðbjóðsleg teiking, sem fékk blóðið í frú Ingveldi til krauma. Og rasskinnar Kolbeins fóru ekki varhluta af skreytilist hins miskunarlausa þorpara, en þar stóðu eftirfarandi orð: ,,Hér býr Brynjar Vondalykt" og við þau var teiknuð ör sem vísaði í átt að miðjunni. - Það er best að leyfa helvítinu að vakna þar sem hann er niðurkominn, hugsaði frú Ingveldur, hann hefir þá lesmál við hæfi að dunda sér við á menan hann fær sér afréttinginn.   

Þingflokkarnir boðaðir á fund á morgun