Krakkaskrattinn í leikskólanum í Winnipeg

Samkvæmt skýrslu Ættfræðistofnunnar Sameinuðuþjóðanna, er dómsmálaráðherra okkar, frú S.Á. Andersen afkomandi H.C. Andersen hins danska (ísl. framburður: hosé anderzen) sem samdi öll ævintýrin hér í gamla daga. Sumir segja að frú Andersen ráðherra sé mesta ævintýrið, sem komið er frá HoSé heitum Andersen, og skari fram úr frásögninni um Eldfærin og hundunum er þer koma við sögu. Nú, þá er það ekki lítil upphefð fyrir oss Íslínga að hafa ráðherra í beinan legg frá helsta géníalteti er uppi hefir verið með Dönum. En af því eitthvað hefir verið talað um að ráðherra þessi hefði átt að gera sjálfstæða skoðun á umsækjendum í dómaraembætti við Landsrétt (eða var það kanski Landsdómur?) ef hún ætlaðii að víkja frá niðurstöða hæfnisnefndar, þá er ljúft og skylt að svara því til, að frú Andersen las sögur eftir afa sinn, HoSé heitinn Andersen, meðal annars suguna af litla ljóta andarunganum. Og fru Andersen brá við hart og tíndi fáeina litla ljóta andarunga af lista hæfnislistanum og setti raungóða flokksunga í staðinn.

,,Primmprimm og pungurinn sveittur á pallborðinu sprakk, en krakkaskrattinn kogarasprittið drakk." þannig kvað þjóðskáldið þegar það frétti af hneykslismálinu á leikskólanum í Winnipeg. Þar var mál þannig vaxið, að leikskólanemandi, af íslensku ætterni þar vestra, gerði sér hægt um vik og fór að hafa áfengi með sér í leikskólann. Áður en upp komst hafði krakkafjandinn margdelerað án þess að leikskólakennararnir sæu nokkuð athugavert. Jú, raunar höfðu einhverjir kennaranna þókst finna brennivínsfýlu legga af umræddum krakka, en gáfu því aunvann gaum. En morguninn sem krakkanum tókst að fótbrjóta tvær fóstrur með því að strengja girnisspotta þvert um tröppurnar niður í kjallara, varð allt vitlaust og leikskólastjórinn lét lögregluna hirða krakkann. Já sona gengur það hjá þeim í Winnipeg, og drykkfeldi krakkinn af íslensku ættunum var sendur til Gimli í afplánun.

Jæja vinir mínir, þetta með krakkaskrattann í Winnipeg var nú bara útúrdúr frá umræðunni um hennar hátign frú Andersen. Satt best að segja er vel hægt að finna sér verðugra og skemmtilegra viðfangsefni í skrifum en þessa umdeildu frauku. En assgoti prýða samt frú Andersen og litla ungfrú Jakkobbsson útstillingarglugga ríkisstjórnarinnar á áhrifaríkan og smekklegan hátt -, því veru seint neitað. 

„Fullmikil túlkun“ á viðvörunum