Einn kveðandi um skárra form

Skjaldan var hún í skárra formi,
skaust um gólf sem væri á gormi.
Mýktin líktist mjúkum ormi.
Mjög svá hlógu að því.
En Borgargagnið bugað harmi,
berst um hart á sínum þarmi.
Tannhjól gnestur hátt í garmi,
en giljungar orga hopp og hí. 

Hefur sjaldan verið í betra formi