Óþarfir bjöllusauðir og aðrir óþurftargripir.

Eiríkur Bergmann prófessor í stjórnmálafræði er óumdeilanlega bjöllusauður af þeirri tegund sem eru gjörsamlega óþarfir hverju mannlegu samfélagi. Að svona gripir hafi þokkalega há laun, langtum hærri en verkalýðuinn, er satt að segja dálítið afkáralegt ekki síst fyrir þá sök, að svokallaðir stjórnmálafræðingar hafa nákvæmlega ekki neitt til málanna að leggja og hafa aldrei haft, hvorki frumlegt, uppbyggilegt né fræðandi ; hinsvegar hefir þessi hvimleiða tegund menntamanna verið ötul við að gera sitt besta til að rugla almenning í ríminu og halda að honum sínum persónulegu pólitísku einkakreddur undir yfirskyni mennta, prófessorsnafnbóta og doktorsgráða.

Eitthvert helsta pólitíska baráttumál herra E. Bergmann hefir um langt skeið verið að koma Íslandi inn í ESB og hefir hann hagað þeim málflutningi þannig, að fólk færi að trúa því að Íslendingum væri betur borgið innan auðvaldsbáknsins ESB en utan þess. Þennan áróður sinn hefir hrerra E. Bergmann vafið inn í falsaðar silkiumbúðir hámenntunnar, sem hefði sannleikann einan að leiðarljósi. En þegar rýnt hefir verið í umræddar silkiumbúðir, sem áttu að vera hafnar yfir allan vafa vegna menntaðra vitsmuna, kemur fljótlega í ljós auðvirðilegt skítabragð pólitískra áróðursdela og meistari Þórbergur Þóðarson frá Hala í Suðursveit kenndi við ruglandi, í þessu tilfelli vísvitandi ruglandi, sem er athæfi sem vissulega jaðrar við glæp.

Á verkalýðshreyfingu, verkafólki, stéttabaráttu og raunkjör hinna lægstlaunuðu hefir herra E. Bergmann ekki hundsvit, en talar þó eins og hann þekki og skilji málið inn að innstu hjartarótum. Og vissulega hefir halanegrum hinnar háborgaralegu hagfræði og stjórnmálafræði tekist að afvegaleiða verkalýðinn um stund út í ófæru auðvaldsskipulagsins. En sem betur fer, er fær leið í land úr þessu óvinveitta kviksyndi arðræningjanna til að gera upp reikningana. Að minnsta kosti verður það mikið framfaraskref í átt til alþýðlegrar meningar og almennrar mennsku þegar fréttamenn Ríkisútvarpsins á Íslandi steinhætta að draga stjónmálafræðinga og hagfræðinga til sín í viðtöl.  

Laun stjórnmálamanna ótrúlega há