Hann var tólf ára og kom fram hefndum ...

Svo gekk annar svona eiturbyrlari laus og fyrir hans tilstilli féllu of margir heimiliskettir og dásamlegir rakkar. Tólf ára strákur komst að hinu sanna og ákvað að koma fram hefndum. Eitt sinn þegar byrlarinn var við skál, tókst stráksa að lauma frostlegi í vínið hjá karli, sem steindrapst eins og fluga sem fær flugnaeitursgusu yfir sig.

Ekki er víst að hyggjuvit og réttlætiskennd Hvergerðinga sé jafn mikil og hjá tólf ára stráknum sem tók ráðin í sínar höndur og réði morðingjann af dögum. En ef Hvergerðingar vilja teljast til hoskra Íslendinga af víkingakyni, þá taka þeir sig saman í andlitinu, hafa upp á fólinu og fella það, fylgja því síðan til grafar eins og ekkert hafi í skorist.

Eða strákdjöfullinn úr Reykjavík, sem stal byssum föður síns og fór með þær upp í sveit til að skjóta rollur og beljur, eins og hann orðaði það. Hann fékk gusu úr haglara eins bóndans í afturendann og hefir verið öryrki í hjólastól síðan. Það er staðin sólarhringsvakt yfir helvítis endeminu so hann komist ekki yfir skotvopn, því ekki hefur vantað yfirlýsingar hjá honum þess efnis, að komist hann yfir skotvopn þá mundi hann fara aftur upp í sveit og léti sér þá ekki nægja að skjóta sauðfé og nautgripi því hann mundi skjóta helvítis bændurna líka, svo og kérlíngar þeirra.  

Eitraður matur í húsgarði í Hveragerði