Hið ódauðlega listaverk mun fara á fúlgur fjár til kvótagreifa

Það er auðvitað afskaplega mikið varið í sona stórbrotið listaverk, þessa mergjuðu júgrasýningu; telpurnar eru hipp og kúl, eins og það heitir, og hinir listrænu hæfileikar bókstaflega leka af þeim eins og þorskalýsi. Frú Ingveldur og Máría Borgargagn eru ákaflega glaðar með hvernig tiltókst, enda er þessi sérstaklega vel heppnaða berbrjóstasýning runnin undar rifjum þeirra. Á sínum tíma, fyrir margt löngu síðan, óðu þær stöllur, frú Ingveldur og Borgargagnið, út um borg og bý, gersamlega berbrjósta á hvaða árstíma sem var og hvunær sólarhrings sem var; stundum bættu þær í betur og hlupu um naktar bæði að ofan sem neðan.

Á kosninganóttina síðustu fór Brynjar Vondalykt að gera sig breiðan heima hjá frú Ingveldi og Kolbeini og lýsti því yfir inni í herbergi  að frú Ingveldur væri kona mikillar tittlingagleði. Um leið og Vondalyktin sagði þessi orð vildi svo óheppileg til að frú Ingveldur átti leið fyrir herbergishurðina og heyrði hin dýru orð. Og frú Ingveldur hafi engar vöflur á, snaraðist inn í herbergið og rak Vondulyktinni á kjaftinn svo hann lyppaðist niður eins og blaut drullutuska. Síðan lagði hún skjótt lykkju á leið sína, vóð að Máríu Borgargagni fram í stofu og rotaði hana líka. Því frú Ingveldur vissi vel að hinn grófi talsmáti Vondulyktarinnar var frá Borgargagninu kominn; frú Ingveldur mundi nefnilega ósköp vel þegar Máría Borgargagn hafði komið blaðskellandi úr einhverju saurlifnaðarhófi og hælt sér af því að hafa vakið mikla tittlingagleði hjá einhverjum lauslátum kallaskepnum.

En ef vér víkjum aftur að hinu ódauðlega listaverki frú Ingveldar og Máríu Borgargagns, sem sé að ota hálfberum unglingstelpum út á foraðið og láta þær vingsa júgrum sínum fyrir framan myndavélar mjög listrænna ljósmyndara, þá er jafnvíst og nótt fylgir degi, að margmilljarðamæringar, kvótagreifar og aðrir fínir menn munu bjóða stjarfræðilegar fúlgur fjár í hið mikla listaverk, sem aldeilis hefir aukið fagurfræðilegan hróður Íslands. Telpurnar verða nú að búa sig undir að láta fyrirberast í sölum einhvers kvótakóngsins, sem kaupir þær, og hrista sig berbrjósta framan í hann, eiginkonu hans og vini að nóttu sem degi og hort heldur þær eru aðframkonar af blöðrubólgu eða af niðurgangi.     

Gengu berbrjósta frá Austurvelli