Jóhannes Ragnarsson

14.6.2018 | 21:04

Síðan lagaður eins og ærhorn

Hann lagði hana á bakið í blágrýtisurð
og buxunum fleygði hans lengst út í skurð ...

Jamm.

Þið þekkið framhaldið. Ef ekki, þá væri tilvalið fyrir ukkur að kanna málið, kynna ukkur hvað gerðist eftir að hún var komin á bakið í urðini og buxurnar sokknar til botns í skurðinum.

Í gamla daga vóru Kolbeinn og frú Ingveldur eiginkona hans fræg fyrir ástundan kynlífs út um hvippinn og hvappin; aðfarir þeirra vóru beinlínis rómaðar um allt land og góðir sagnamenn slógu hvarvetna um sig með lystilegum sögum af þessu einstæða pari. Uppi í sveit lokkuðu þau bónda nokkurn til að fara með þau í ökuferð um sveitina, bóndinn ók traktornum, gráum Massey Ferguson, og dró heyvagn á eftir sér, en á þeim vagni höfðust frú Ingveldur og Kolbeinn við og höguðu sér eins og siðblindar skepnur.

Svo prufuðu þau að gera það uppi á húsþaki í Kópavogi. Og þar sem þau vóru undir áhrifum af áfengi og öðrum ávanabindandi eiturlyfjum ultu þau fram af þakbrúninni og skullu hvurt um annað þvert í gangstéttina. Auðvitað gat ekki hjá því farið að þau slösuðust nokkuð, til að mynda fékk frú Ingveldur blóðnasir og Kolbeinn hlaut opið beinbrot á sínum leyndarlim. Átti Kolbeinn um hríð í meiðslum sínum en náði sér loks vel með strangri þjálfun og endurhæfingu. Þakkar hann Brynjari Vondulykt öðrum fremur um sinn góða bata, en einnegin frú Ingveldi, sem lagði mikið erfiði á sig til að koma manni sínum á réttan kjöl. Síðan hefir leyndarlimur Kolbeins verið lagaður eins og ærhorn.