Jóhannes Ragnarsson

18.6.2018 | 22:46

Hún minnir svo sannarlega á Jón Íþróttamann

Þetta minnir ósköp mikið á Jón Íþróttamann og afrek hans. Jóni þókti takast best upp við íþróttir þegar aðstæður voru sem verstar og leikurinn kominn út fyrir alla velli og vegi. Hann hljóp til dæmis eitt sinn stanslaust vel á annan sólarhring í ofviðri með stórhríð. Loks þá hann lét staðar numið spannaði hlaupið þrjár sýslur, það hófst í Kjósarsýslu og lauk við fjarhús vestur á Snæfellsnesi. Því miður brugðust Snæfellingar illa við komu Jón Íþróttamanns og ráku hann öfugan af höndum sér. Þeir gáfu honum sem sé að sök, af því hann fannst í ókunnugu fjárhúsi, að hann væri stórbrenglaður öfuguggi og hættulegur sauðfé.

Og þó Anna Berglind hafi staðið sig með afbrigðum í utanvegahlaupinu þá mun allt hennar brambolt verða hégómi, prump og pí miðað við stórfengleg afrek Jóns Íþróttamanns. Þegar formlegum íþróttaferli Jóns lauk gerði hann sér lítið fyrir snöri sér að kvennafari, sem einlæglega varð ærið hlálegt og kvennpersónurnar snakillar við honum og brúkuðu kjaft.

Þó er í frásögur fært, að Jón Íþróttamaður hafi sængað með einni hlandsprengju, ægilegum kvenkosti sem minnti helst á steypireyði, slík vóru sporðaköstin og hvalablásturinn. Reyndar lék helvísk hlandsprengjan Jón svo grátt að hann var rúmliggjandi á fjórða mánuð eftir ærslin. Og svo mikið uppáhald fékk Jón á hlandsprengjunni, þrátt fyrir útreiðina, að hann bað hana að giftast sér, en sprengjan svaraði með kumri og hvæsi og gaf honum utanundir og þar með vóru dagar Jóns Íþróttamanns nær taldir.