Drjúg morgunverk Kolbeins

Í morgun, árla nokkuð, þegar tímabært var fyrir Kolbein að skreiðast á lappir og snauta til vinnu, lá ágætlega vel á honum og hann leyði sér að leysa vind hvar hann lá gleyður í bælinu. Frú Ingveldur var einmitt í svefnrofunum þá þetta varð og lagði pestina aftan úr Kolbeini upp í vit hennar að settist að þar. Frú Ingveldur rak upp ægilegt köfnunarhljóð svo Kolbein rak í rogastans. Síðan mælti frú Ingveldur, fuður ill í málrómnum: - Það ætlar ekki að rætast úr með þig, helvítis rottan þín. Það er réttast þú snáfir á fætur og verðir úr húsi þá ég rís upp af þessum beði. - Æ haltu kjafti, svaraði Kolbeinn og sendi annan skammt af eitri út andrúmsloftið, þakkaður fyrir að ég kæfi þig ekki í nærbuxunum. Þá reis frú Ingveldur upp við dogg og spurði Kolbein hvort hún ætti að rifja upp þegar hún kom að honum og Brynjari Vondulykt undir hjónrúminu á laugardagsnóttina.

Kolbeinn beið ekki boðana, en gömul reynsla og innra hugboð sögðu honum að nú væri allra veðra von hjá frú Ingveldi og þessa stundina væri hún jafn lúmsk og hættuleg og soltið tígurleón. Hann hafði mátt dúsa margar vikur á sjúkrahúsi síðast þegar hann var of seinn af vettvangi og frú Ingveldur hafði handleikið hann fullkomnum ruddaskap og tillitsleysi. Kolbeinn var heldur ekki nema mínútu smeygja sér í fötin og hnýta á sig bindið. Að því loknu hljóp hann einn hring um stofuna, staðnæmdist við sófastól, kíkti bak við hann og seildist síðan eftir flösku, hálfri af hvannarótarbrennivíni, og rann með feng sinn fram í bílskúr. Þar þambaði hann hvannarótina í sig áður en hann settist upp í kolsvarta Benzinn og ók í loftköstum á skrifstofuna til stjórna þar störfum.

Þegar allt var dottið í dúnalogn á skrifstofunni og allir farnir að vinna hringdi Kolbeinn í kunningja sinn, Brynjar Vondulykt. Hvannarótin var farin að svífa hressilega á Kolbeinn og þegar Vondalyktin svaraði beið Kolbeinn ekki boðanna og hranaði og drullaði yfir vin sinn og kenndi honum um að frú Ingveldur hafði staðið þá að verki undir hjónarúminu. Og Kolbeinn lauk samtalinu með því að hóta Vondulyktinni að kæra hann fyrir nauðgun undir hjónarúminu og að frú Ingveldur væri líka að leita að honum og hefði flugbeitta sveðju í fórum sínum. Nú væri það hans, Brynjars Vondulyktar, að ákveða hvort hann léti frú Ingveldi brytja sig í spað með sveðjunni eða láta það yrir sig ganga að sitja í fangelsi í 20 ár fyrir að hafa nauðgað Kolbeini Kolbeinssyni skrifstofustjóra og framsóknarmanni undir sjálfu hjónarúmi Kolbeins og frú Ingveldar.

Stökkva frá borði