Frú Hauksson ýfir burstirnar

Nú er tilefni fyrir frú Hauksson að ýfa burstirnar eins og bálgrimmur útigangsfressköttur. Hún hefir nefnilega haft ráðhússkrílinn undir í fyrstu lotu; þetta er sem sé farið að minna á þegar hún snöri Steingrím joð niður á eyrunum og fletti ofan af allrahanda glæpum sem skelmirinn sá hefir á samviskunni, það er að segja ef um einhverja samvisku er að ræða í því tilfelli.

Ekki er heldur alveg ónýtt fyrir hinn einelta fjármálastjóra í ráðhúsinu að annan eins skörung og hófaljón og frú Hauksson til að berjast við hlið sér gegn skrifstofustjórnanum, lögreglustjóranum fyrrverandi og dáranum Degi. Sennilega á frú Hauksson eftir að ganga milli bols og höfuðs á óþokkunum og standa uppi sem borgarstjóri. En hvað verður þá um Dag, spyr ef til vill einhver. Því er til að svara að Dagur verður gersamlega steingleymdur strax daginn eftir að hann fellur fyrir sverði frú Hauksson og aunginn mun sakna hans, enda maðurinn liðleskja.

Æjá, það kæmi samt ekki á óvart að þetta borgarstjórnarbasl verði frú Hauksson ekki síður mótdrægt en alþingishrakfarir hennar. Hætt er við að gusugangur kérlíngarsálarinnar endi iðulega úti í tjörn eins og hvurt annað sorp og Píratarnir og Ullagrettlan munu standa í kringum hana og hía á hana og fara um hana háðulegum orðum og reka tunguna framan í hana og upp í hana og ofan í kok; þá má búast við að frú Hauksson viti ekki alveg upp á hár hvar hún stendur, hún viti jafnvel ekki hvort hún situr, stendur á fótunum, liggur eða stendur á haus með pilsin upp fyrir haus.

„Var alltaf með allt mitt á hreinu“

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 30.8.2018 kl. 23:57]

Mér finnst gaman að því að þú skulir teikna Vigdísi eins og jólaköttinn að skíta.

[Jóhannes Ragnarsson, 31.8.2018 kl. 08:24]

Já. Vigdís er óborganleg í þessu pólitíska vafstri sínu. Það kemur mér, ef svo má segja, í gott skap að heyra og lesa um það nýjasta hjá henni.