Trall í Orku náttúruleysingjanna og fulltrúi tungunnar kemur í leitirnar

Naumast það er trall í Orku náttúruleysingjanna um þessar mundir. Ólíklegasta fólk er dregið fram úr skúmaskotum sínum og innt álits á Orkunni, náttúraða forstjóranum sem búið er að reka Fjandans til, eftir að búið var að fylla alla vasa hans af péníngum, og kvinnunum sem í hreinleik sínum og meydómi lentu í kasti við þennan ó- og ofnáttúraða framkvæmdastjóra.

Og eftir langa leit fann blaðamaður mbl.is hana Líf, hún var geymd uppi á háalofti ásamt ryðguðum tunnum, músétnum umbúðapappír og afgömlum leikföngum úr plasti, einnig músétnum. Svo er spurningin hvort þessi Líf heitir Líf eða Lýf, eða hreinlega Slíf eður Slýf (eða var það Slýv?) Sem kunnugt er leysti Líf Lýf Slýv hina merku Sóley Tomm Fýlí Romm Bomm Bomm af hólmi í hreppsnefnd Reykjavíkur. Bágur varð árangur ungfrú Tomm í kosningum og enn minni í hreppsmálum almennt, en enn bágari hefir árangur Lýfjár verið hreppsnefndinni og í síðustu kosningum féll hún næstum fyrir borð, slíkur var veltingurinn og ágjöfin.

Nú æpir Líf Lýf eftir skoðun á skaðlegri ,,vinnustaðamenningu". Þá eru hæg heimatökin fyrir konukjökrið að rannsaka vinnustaðamenninguna í hreppsnefnd Reykjavíkur, því þar ku skaðlegheitin og drullusokkshátturinn vella út úr öllum sprungum, gluggum og gáttum. Skal það til dæmis flokkast undir dægilega vinnustaðamenningu að reka tunguna framan í vinnufélagann, kanski upp í hann og ofan í kok? Ha? Og bera síðan fyrir sig að vinnufélaginn sé leiðinlegur, sem hann eflaust er, og stari á mann og hafi því verðskuldað tungu í trýnið, eða róttækt ,,mún" að hætti borgarfulltrúa. Menningarástandið og menningartilbrigðin í hreppsnefnd Reykjavíkur er sannarlega fjölskrúðugt, sumt hreinasta helvísk ómenning, náttúrulaus og vitlaus, annað ætti betur heima inni í músarholunni, á háaloftinu sem aldrei er opnað nema þegar leitað er að hofnum borgarfulltrúum, eða í holræsakerfinu hvar nagdýrin hlaupa um kleprótt, snepplótt, hárlaus og bólgin af eitursýkingum. 

Skoði skaðlega vinnustaðamenningu