Jóhannes Ragnarsson

17.9.2018 | 18:53

Athafnakvinnur með blóð á tönnum þess albúnar að reiða til höggs

Þær eru aldeilis ekki náttúrulausar kerlingarnar í háborgaralega glanspíusöfnuðinum FKA og heimta að Orkuveitan rannsaki og rannsaki og segi þeim síðan góðar og gildar dónasögur að rannsókn lokinni. Og athafnakvinnurnar eru komnar með mikið blóð á tönnurnar og vilja forstjóra Orkuveitunnar annaðhvort í gálgann eða á höggstokkinn; það væri nefnilega mikil sigur fyrir efrimillistéttar- og yfirstéttarfémínísmann að ná að ganga frá þessum forstjóra og koma errilegri dragt, tómri eða kanski með lítilsháttar innihaldi.

Í ofanálag er forstjórinn atarna hvitur kallskarfur, meira að segja rúmlega miðaldra og þar með í flokki fráhrindandi afsláttarhrossa. En ef téður forstjóri er til viðbótar haldinn krataeðli, þeim hlálega sjúkdómi, þá er fokið í öll skjól fyrir karli hann fær að vappa svipugöngin eftir borðinu sem kvennaval FKA situr við á myndini með fréttinni og valkyrjur munu láta svipurnar valhoppa á honum. Það verður trúlega mikið fjör.

Með vaxandi náttúruleysi hefir þolinmæði hrakað og óvild og frekjutryllingur vaðið upp eins og farsótt. Hvað getið þér hugsað yður óhugnanlegra en grimman fémínísta með blóð á tönnum og í munnvikjum og rýtinginn á lofti, roðinn karlablóði? Og nú er forstjóragarmuinn kominn upp á borðið, búinn að stíga til hliðar, en í reykfylltu bakherbergi vinna tvær blóðþyrstar og heilagar fémínístafraukur að því að brýna öxina; það kvað vera sama verkfærið og Axlar-Björn, forfaðir allra sannra fémínísta, var embættaður með á völlunum við Laugarbrekku í Breiðuvík.