Errileg kérlíng Þórdís Lóa og ráðvillt Vigdís Hauks

Asskoti er þetta errileg kérlíng hún Þórdís Lóa að vera bæði ,,starfandi" borgarstjóri og formaður borgarráðs. Eftir orðanna hljóðan, þá má ætla að Dagur þessi Eggertsson hafi ekki verið stafandi borgarstjóri, meðan hans naut við, heldur óstarfandi og þar með með öllu óþarfur, sem best hefir komið í ljós í blessuðu braggamálinu. Í braggamálinu hagaði Dagur sér eins og sönn landeyða, skipti sér ekki af neinu, skildi ekki neitt, sá ekki neitt og vissi ekki neitt og bar aungva ábyrgð þó álitleg laun hans séu tilkomin vegna ógurlegrar ábyrgðar í starfi.

Þó sýnist sá ljóður á hinni annars errilegu frauku, Þórdísi Lóu, að hún veit andskotann ekkert meira en Dagur, þó sagt sé að hún gegni stöðu starfandi borgarstjóra. Ef hún væri í raun og sann ,,starfandi" væri hún búin að senda einhvern til að bera eld að þessum helvískum bragga, svo fólk hætti að rífast út af honum. 

Og yfir þessu öllu gjammar Vigdís Hauks, ok sannast á henni að heldur gjörast kvinnur vórar tannbrunnar og andfúlar, þegar höfð eru í huga óviðeigandi orðaleppar hennar, orðræða og samtal. Vigdís er nefnilega so einstaklega útúr öllum kortum í málæði sínu að allt er á hvolfi er út úr henni kemur, svo næsta víst er að hún veit ekki neitt út á hvað braggamálið gengur. Fyrst í stað hélt Vigdís að verið væri að tala um einhvern bretabragga í Kaldaðarnesi, sem fauk á haf út fyrir um það bil hálfri öld. Síðan hélt greyið að verið væri að tala um Pólana, sem var fræg byggð í Reykjvík en kom hernum og bröggum hans ekkert við. Að síðustu tók hún til bragðs að þykjast vita um hvað fólk var að tala og í framhaldi af því vill hún handtaka Dag, loka hanna inni í súrheysgryfju austur í Hreppum og segja honum upp sem óstarfandi borgarstjóra. Það er ekki ofsögum sagt að Vigdís sé aungvu lík, nema eftir vill gömlu og elliæru Framsóknarmaddömunni sem klúkir í kör sinni í Framsóknarfjósinu.

„Ég myndi aldrei sætta mig við þetta“