Hroðalegar ófreskjur af laxakyni geta smitast í menn

Það er víst með ólíkindum hvað menn geta ræktað upp hroðalegar ófreskjur úr löxum, þessum fallegu skepnum. Í fiskeldinu virðast menn keppa af hörku í að vera með sem úrkynjuðust afbrigði í búrum sínum og er hreint ótrúlegt hvað árangurinn í þessari grein er mikill. Þessari undraræktun fylgir að sjálfsögðu, að þeir sem eta þessar ófétisskepnur, taka til sín svo og svo mikið af ófríðleika þeirra, erfðabúskapur líkama þeirra tekur þetta til sín með þeim afleiðingum að afkomendurnir eiga á hættu að verða bölvaðir vanskaplingar í sjón og reynd.

Sonardóttir eins þeirra sem at einhver ósköp af úrkynjuðum laxfiskaófreskjum var svo hryllilega vansköpuð, að hún hefir verið geymd frá fæðingu inni í læstu herbergi og þess gætt að aunginn faí að sjá hana, því það gæti riðið fiskeldinu að fullu, því borðliggjandi er talið að eldi sem gæfi af sér afskræmdar manneskjur væri bannað með það sama. Sonardóttirin er sögð vera með þrjá fætur, höfuð líkt þorskhausi en með hnýfla; og skepnan er víst með hala ekki ósvipaðan þeim hölum sem kýr hafa aftan á sér og vömbin er tvíelleft að belgingi. Þá er ókindin sögð í stöðugu sambandi við Andskotann, þann auma náunga, og segja þau hvuru öðru einkennilegar sögur í hvurt skipti sem Andskotann ber að garði.

Í herberginu hvar skrímslið er vistað, er einlægt reykjarmóða og snark eins og verið sé að brenna spýtnabrak, en aunginn sést eldurinn hvurnig sem leitað er. Þá er til þess tekið, að eftir að afi ófreskjunnar andaðis hafi komið í ljós að skjátan af honum gat með aungvu móti rotnað og í þokkabót stafaði þvílíkri mengun af karli að ef fugl sest á leiðið hans þá er sá fugl þegar í stað dauður. Það er því fagnaðarefni að ljósmyndari skuli hafa kafað niður að fiskeldiskví til að taka myndir af skrímslavæðingunni í fiskeldinu.  

   

Myndaði sýkta og afmyndaða laxa