Of- eða vannáttúruð fyrir allt þetta náttúruæði?

Samkvæmt úttektarnefnd á orku náttúrunnar var ekki seinna vænna að koma tveimur nafngreindum persónum úr húsi náttúrunnar svo annað fólki fengi vinnufrið. Nú getur starfsfólk Orku náttúrunnar farið að náttúrast eins og því líkar best án þess að allt fari í blöðin, hund og kött, út um læri og maga alla virka daga. Eftir situr að vísu spurningin hvort hin brottreknu hafi verið of- eða vannáttúruð fyrir þessa sérkennilegu náttúrustofnun, eða eigum við frekar að segja náttúruvísindastofnun?

Svo eru það helvískir verkferlarnir og hin trixin sem heita torráðnum vísindalegum nöfnum og eru svo þung í munni að einungis hálærðir vitringar geta haft þann lærdóm á reiðum höndum, skilið hann og elskað. Margir af þeim sem hófu hófu hina miklu menntun, sem hefir verkferla, haxvöxt og orðræður á hraðbergi, mátt frá að hverfa sökum alvarlegara geðrænna truflanna og sumir hljópu, skal ég segja ukkur, lóðbeint í sjóinn og sáust aldregi meir; þetta fólk fór yfrumm af skaðmenntun, en hin kvikindin, sem sulluðust lærdóminn á enda, hafa í flestum tilfellum verið öðru fólki til ama, skaðræðis og leiðinda hin síðari ár.

So, so herna vinir mínir, so munum við eftir eðal-fólki á borð við hana frú Ingveldi okkar, Kolbein mann hennar, Máríu Borgargn, Handreðinn, Vondulyktina og fleiri góða einstaklinga af þeim meiði. Það er sko fólk. Ofurnáttúrað, fjörugt og losta þrungið. Síðast laugardag, árla morguns, fór fram íþróttakeppni að heimili frú Ingveldar og Kolbeins og þar voru sett met sem í minnum verða höfð meðan land byggist. Best stóðu keppendur sig, sem von var, í lessudrætti, kynvillingahoppi og ,,skítmann" en það er ein herleg íþrótt sem einungis innvígðir skilja og verður ekki útlistuð hér; lesendum er bent á að leita eitthvert annað en í mína pistla eftir fróðleik í klámi og svívirðing.

Báðar uppsagnirnar réttmætar