Byltingarandinn liggur í loftinu, ferskur og heilnæmur

Þau væru ekki að mjálma þetta, þokkahjúin atarna, ef þau væru ekki orðin svona helvíti skíthræddog nú dettur þeim í hug, að verkalýðshreyfingin muni lækka kröfur sínar niður í fátæktarhagfræði stuttbuxnapilta og aflýsa verkföllum, bara ef laun bánkustjóra lækka dulítið. En sennilega verður sæmdarhjúunum ekki að ósk sinni og fyrirsjánlegt að stjórnarnefnan þeirra mun hrynja sem ein skítahrúga í moldarflagi. Framtíð Katrínar og Bjarnaben, sem er líka gluggaskraut og strengjabrúða, liggur í hinum poletískö skurðum, hvurjir fullir eru af óhreinindum og úrgangi kapítalismans.

Nú liggur í loftinu byltingarandi, ferskur og heilnæmur, og fer um lönd og láð eins og frelsandi hönd. Og það er einstaklega vel við eigandi að það sé dóttir Jóns heitins Múla og bróðurdóttir Jónasar, sem leiðir hinn stóra og fjölmenna skara verkalýðsins fram til sigurs og steypir í leiðinni helvítis auðvaldsvellunni og arðræningjastóðinu í gröfina. Það verður líka undursamlegt þegar Gunnar Smári mælir yfir moldum auðvaldsins. Þá má segja, sem forðum var sagt, að nú sé himnaríki í nánd.

Já, víst er ríkisstjónin Stengríms, Bjarnaben og gömlu Framsóknarmaddömunnar vindþurrkuð orðin, veðurbarin og andstyggileg öllu sæmilegu fólki. Þar á móti er dásamlega stutt í að byltingin rífi skreiðarbútana í sig og komi á sósíalisma með innrammað skilirí af Karli sáluga uppi á vegg í hvurri stofu á Íslandi.

Í dag er of seint fyrir kjökurkvikindi og jólatrésskraut borgarastéttarinnar að iðrast og lækka laun einhverra galtómra bánkustjóra. 

(Meðfylgjandi mynd er af því þegar endemi auðvaldsstéttarinnar hundskast út úr Alþingishúsinu í síðasta sinn) 

„Trúnaðarbrestur“ verði tilmæli hunsuð