Stóð þögul eins og vofa

Já, ekki veitir af að taka á óþægilegu málunum, þar ratast þeirri kjöftugu Kötu stuttu satt orð á munn. Það væri til dæmis tilvalið að upplýsa fólk um hvörnig Katrín Jakobsdóttir, þá ,,varaformaður" VG stóð sig, eða öllu heldur stóð sig alls ekki, í átökum Flokkseigendafélags VG við þá sem vildu standa við yfirlýsta stefnu VG og voru loks hraktir úr flokknum á dögum ríkisstjórnar Stengríms og Jóhönnu. Aldrei talaði varaformaðurinn stakt orð við Ögmund, Jón Bjarna og Liljurnar, en stóð þessi í þögul eins og vofa með Flokkseigendum, þessu þá líka þrifahyski. Og hvernig væri að segja fólki frá því að stuðningur VG við hið alræmda auðvaldsskrímsli, kvótakerfið í sjávarútvegi, sé algjör og flokkurinn sé harðvítugur samherji Samherjanna í samtökum útgerðarauðvaldsins og í hið minnsta jafn hliðhollur kvótakerfinu og Mogginn og Ragnar Árnason

Þá væri uððlagt fyrir á stuttu í glugganum auðvaldsins, að segja skilmerkilega frá hvernig Flokkseigendurnir, þetta dannaða og kúltúríska fólk, hafa alla tíð talað um þá sem það hefir talið andstæðinga sína innanflokks, einkum þá sem eru sósíalistar og sannir í sínum skoðunum. Ég hefi heyrt í þessu óþverrapakki og veit hvernig það talar og hugsar í allri sinni bullandi karakterspillingu og andlegu úrkynjun, að ég ekki segi mannvonsku. Ég veit líka að Kata stutta hefir valið að hreiðra um sig í skjóli valdsins og þeirra sem hún álítur hina sterkari og ákveðið að vera innantómt gluggaskraut í hinni loftlausu baðstofu húsbændanna á Höfuðbólinu, Samherjanna, Borgunarmannana, Tortólistanna og hinnar geggjuðu fjármálagamma á fjármálablóðvellinum.

Það er svo sem ágætt fyrir eitt auðvirðilegt gluggakraut að mjálma um mítú á morgunverðarfundum efrimilliftéttarinnar og yfirstéttarinnar og ekki síðra að reigja sig svo hrottalega framan í NATOhundingjann Stoltenberg og ótrúlegt að að manneskjan hafi ekki hreinlega brotnað á bak aftur af undirgefni og aumingjaskap. Og ef einhverjum þykir fínt að vera skeinipappír Gunnarsstaðarundursins Stengíms og Swabba Sendiherra, þá ætti sá hinn sami ekki að kvarta þótt dálitlar slettur komi á spóaleggina á honum og pilsið. Það er stundum mikið á sig lagt til að gera sig að ævarandi fífli og eðjóti.

Þurfa að taka á óþægilegum málum