Burt með stekkjastaurana og þjálfaradárann

Þeir stóðu sig densilega í kvöld bölvaðir ryðguðu stekkjastaurarnir okkar í kvöld í París. Eftir þetta hraksmánarlega hrun er einboðið að hreinsa ærlega út hjá landsliðinu, því greinilega eru allmargir þessara jólasveinar búnir að vera, komnir langt fram yfir síðasta söludag. Að þetta skuli vera ungir menn, sem skjögruðu þarna um völlinn í París eins og örvasa gamalmenni sem hætt eru að bleyta smjörið.

Svo þarf að skila þjálfaranum, - þessi samnorræni vandræðasteggur á að vera að sópa gólf á bílaverkstæði í afdölum Svíþjóðar í stað þess að leika sér að þeim ljóta leik að gera Íslendinga að reginfíflum á útlenskum fótboltavöllum. Ófagurt dæmi um leikmann sem óhætt er að henda á haugana er þessi Gylfi Sigurðsson; í rúmlega 90 mínútur ráfaði sá drengur stefnulaust um völlinn, náði aungvum bolta og í þetta eins skipti sem hann fékk tækifæri til að brenna á markið hitti hann ekki boltann og hljóp að svo búnu eins og kvefaður hundur bak við mark Fransmanna og góndi þar út í loftið eins og nátttröll. 

Já, vinir mínir: Íslenska fótboltaævintýrinu er lokið með hlálegri brotlendingu. Allsendir óvíst er hvenær Íslendingar leika sinn næsta landsleik í knattspyrnu því varla getur farið hjá því að Ísland dragi sig þegar í stað út úr yfirstandandi Evrópuriðlakeppni. Næstu árin verður passlegt fyrir íslenska landsliðið að leika vináttuleiki við Grænlendinga, Hjaltlendinga og Gota. Til dæmis mundi liðið sem lá eins og dauðadrukkin belja í svaðinu fyrir framan hundrað þúsund hlægjandi Fransmenn í kvöld ekki hafa roð í Hjaltlendinga um þessar mundir. Nú skal á að ósi stemma og reka allflesta núverandi leikmenn Íslands upp í stúku fyrir fullt og fast og þjálfarana ætti að loka inni upp á vatn og brauð í nokkur ár eftir axarskaftið. 

Heimsmeistararnir léku Íslendinga grátt